Ünal Bolat

“Bir aşkın külleri kapanmaya başlamıştı. Kendimi bir süre işime verdim ama çok sürmedi...”

“Kazandığımı onun uğruna harcıyorum desem yeridir. Ama benim için hiç önemi yoktu...”

“Bana deli dese de hâlâ onu deli gibi seviyorum ve onsuz bir dünya düşünemiyorum...”

“Seni annem babam değil ben sevmeliyim. Ben sevemedikten sonra bir anlamı var mı?..”

“Şaşkınlığını henüz üzerinden atamamış gibiydi. Bir müddet yüzüme bakıp cevap verdi...”

“Bugün gelinen noktada akademik hayatım yarım kaldı ama rahmetli dedemin dediği oldu...”

“Sanırım ekonomik sıkıntıları var ve yalnız. Hepimiz senin İstanbul’a gitmeni bekliyoruz...”

“Ben, nefes bile almadan sobanın yanında çömelmiş dedemi dinliyordum...”

“Sabah olunca tüm köydekiler haber almış, erken saatlerde evimize koşuşturmuşlardı.”

“Yaşlı misafirleri tipili kış gününde yolcu ederken, dedemle ben de koyunlara gece yemi dökmeye gittik”

“Poşeti almazsan bu paraları kabul edemem. Ben poşet satıyorum, dilenmiyorum…”

“Doyamadığım o sevginin kaynağının cenaze törenini izliyordum. Ekrana anlamsız bakarak”

“Bir ara sözlerini dinlemeyi bırakmış onun hâline hayran hayran bakmaya başlamıştım”

“Sorduklarında babamın hastalığına üzüldüğünü söyler. Üzülen böyle haksızlık yapar mı?”

“Zaman zaman hep şüphe etmişimdir, acaba babamla amcamlar kardeş mi diye?”

“Doktorun yanından kolunu tutarak çıkan o masum, çaresiz yüzü unutmam mümkün değil!..”

“Pekmez deyince bu sebeple köye gelerek giderdiğimiz hasret buluşmalarını hatırlarız...”

Niçin ak toprak ekildiğinin sebebine gelince “ak toprak şıranın ekşiliğini alır” derlerdi...

Budanan yerlerden su çıkardı, büyüklerimiz bu hâle “çotuklar ağlıyor” derlerdi…

“Birkaç gün sonra Kaymakamlığa çıkıp durumu anlattım. Ne söyledi bir bilseniz!..”