Ünal Bolat

Türkiye, tarihinin en büyük ekonomik krizini yaşıyor. Aslında buraya bir nokta koyup bu cümleyi bir, hatta iki kez okumanız gerekiyor. Türkiye bu krizi aşmak için, yeni istihdam alanları bulmak ve insanına sahip çıkmak zorunda...

"Rüyalar gerçek olsa" deriz bazen. Kimi zaman da, gördüğümüz kâbus dolu rüyadan nefes nefese uyanınca, "Allahım neyse ki bu bir kâbusmuş" diye şükrederiz.

Ekonomik krizi olanca şiddetiyle yaşıyoruz ve bu gidişle yaşamaya da devam edeceğe benziyoruz. Bütün mesele ümitsiz olmamak, bütün mesele herkesin kendi kendini gerçek anlamda sorgulaması. Artık eskisi gibi günü birlik yaşamak yerine hesabını kitabını iyi yapan bireyler olmak zorundayız.

Ben onun için evimi ocağımı terk etmiştim... Aradan beş sene geçtikten sonra ailemle tekrar barıştım. Ailem bana, "Değer miydi oğlum?" dedikleri zaman bir kez daha kahroldum. Oysa ben hayatımın en büyük mücadelesini kaybetmiştim...

Fatma abla yoksuldu ama gururlu bir kadındı. Derdine deva olacak hekime birşeyler ödemek istiyordu. Eline veremediğim bu parayı zorla cebine sokarak aldırabildim. O günden sonra bana Çakmak köyünden gelenler, "Fatma ablanın doktoru siz misiniz?" sorusuyla içeri girerlerdi...

Ben Osmanlıca kelimeleri kullanırım... Nasıl takır takır İngilizceyi öğreniyorlarsa bunu da öğrensin gençlik. Bu da babasının ecdadının dili işte, kendi dili. Ben burda da ısrarlıyım. Öyle böyle ne oluyor, bazı kelimeler can buluyor, havaya giriyor kullanıyorlar... Şimdiki gençlik üçyüz kelimeyle konuşuyor...

Denizli'den Beyin Cerrahisi Uzmanı bir okurumuzun gönderdiği faks, ülkemizde sadece doktorların değil, birçok mesleğin içinde yaşadığı müşkülpesent durumu dile getiren acı ama gerçekten çok doğru tespitleri içeriyor.

Geçen hafta, şöhret duygusu başlamadan biten bir okuyucunun, komedi olan hatırasını yayınlarken şöhret konusunda birkaç da cümle sıralamıştık.

Benimle birlikte, bir Ahlatlı bir de Adilcevazlı iki arkadaş yola çıktık. Yol da ancak bir yayanın yürüyebileceği kadardı. Epey yürüdükten sonra yorgunluktan Duhan hanının yakınlarında bir kayanın dibine sığındık. Orada uyuyakalmışız. Uyandığımda sabah vaktiydi...

Allahım bu ne garip ülke böyle. Bir türlü şöyle elimizi göğsümüze koyup da "Oh be, dünya varmış" diyememişiz, diyemiyoruz.

Muhabirlerimiz sokaktaki insana "sen" değil, "siz" demeyi yeni yeni öğreniyor. Ben bu açıdan baktığımızda, birçok mesafeyi kat ettiğimizi buna rağmen de daha haberciliğin başında olduğumuzu düşünüyorum. Çünkü dünyadaki standartlar bizi çok zorluyor...

Antalya'dan yazan H.U. rumuzlu okuyucumuzun mektubunu yayınlıyoruz bugün... "Uygun görürseniz ben de başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. 26.3.2001'de yayınlanan hatıradan yola çıkarak kaleme alıyorum hatıramı. Ben de o hatıradaki doktorcuk gibi aynı muameleyi gördüm.

Sevmek müthiş bir duygu... Ne anlatılabilir ne anlanılabilir? O ancak yaşanır... Günümüzde bu gerçeği gençler kendi açılarından değerlendirirken, aile büyükleri ister istemez "ezbere sevgi" ya da "yanlış adreslere çıkan sevgi"lerin endişesiyle, kendilerince haklı gerekçelerle bu sevgilere ya engel oluyor, ya da olmaya çalışıyorlar.

15 Şubat 2001'de, "TEMA'nın haberi var mı?" başlığıyla bir yazı yayınlamıştık. İstanbul'dan Sayın Özer Saruhan diyordu ki o gün, "Arapkir Milli Eğitimi'nde görevliyken, Kemaliye'de Milli Eğitim Şube Müdürlüğü görevine tayin olan ve bu tayin ile de onbeş yıldan beri emek verip diktiği fidanları yetim kalan çevreci Zekayi Bingüler'in ölüm haberiyle yüreğim köz gibi yandı. Bir doğa aşığıydı dayım.

Dışarıdan çok yardımlar gelmişti deprem sonrası. Gönderen yardımseverlerden Allah razı olsun. O anın heyecanı ve duygusallığıyla gelen yardımlar ilk birkaç gün, her isteyene, herkese dağıtılmaya başlanmıştı. Ama ne hazindir ki, daha sonra ayırımcılık baş gösterdi.

Özdemir, başarılı doktorluğunun yanı sıra, halk müziğine özgün çalışmalarıyla "Can Damarı Türküler" ismiyle bir de albümü kazandırdı. Ferdi Tayfur'un ayağında yaptığı başarılı operasyondan sonra medyatik de olan Dr. Necati Özdemir, sanat yönünü değerlendirirken kendisini "kentli ozan" diye tanımlıyor...

Şöhret olmak "beladır, afettir" denilse de, herkesin kanını kaynatan, içini gıcıklayan bir duygu o. Onu elde eden nice şöhretin aslında nelerini elden çıkardığı ayrı bir konu. Oraya ulaşanların, hangi yollardan geçtiğini, oraya kavuşana kadar nelerden ayrıldığını anlatmaya kalksak sayfalar da yetmez, anlatmakla da bitmez.

Boyun fıtığından mustarip bir arkadaşım vardı. Kendisi birkaç kez ameliyat olduğu halde sonuç alamamış, artık beyne giden damarları iyice sıkıştığı için baş dönmesi, ellerde uyuşmalar vs. başlamıştı. Tabii yıllardan beri bu konuda akupunkturla başarılı bir şekilde boyun fıtığını tedavi eden Dr. İsmail Maraş'ı aradım. Epeydir kendisiyle görüşememiştik.

Bor madenlerinin önemi ve stratejik gelişmelerle ilgili, bir okuyucumuzun gönderdiği maili yayınlamaya kaldığımız yerden devam ediyoruz. "Ülkemizin ve bor madenlerinin geleceğine sahip çıkmamız kendi geleceğimize sahip çıkmamız demektir.

Bu tartışmanın hemen ardından nedenleri hâlâ tam olarak bilinmeyen Şubat krizi patlak vermiştir... Ve bugün Türkiye birkaç milyar dolar bulabilmek için herşeyi yapabilecek bir duruma sürüklenmiştir.