Ünal Bolat

"İşte siz okumuş yazmışlar böylesiniz. Her şeyi ders kitaplarındaki gibi sanıyorsunuz. Oğlum, adamın ihtiyacı olup olmadığını bırak da o söylesin, sana ne?"

"Hanımının vefatından sonra kendisinde bir tuhaflık başlamıştı. Her şeyden şüphelenir, her konuda "İçime doğuyor" derdi. Gelişen olayları da bu şüphenin delili olarak anlatırdı."

"Ya bunaldık sıcaktan. Böyle rezalet olur mu? Bu halde İstanbul'a nasıl gideceğiz!" Her kafadan bir ses çıkmaya, uflamalar puflamalar mısır patlağı gibi patlamaya başlamıştı. Ama ara ki bir görevli bulasın."

"Etrafımda bunca insan var. Mutlu olmaları için her şeyleri var ama mutlu değiller. Ne zaman konuşmaya başlasalar hemen hallerinden şikayet ediyorlar. Halbuki sadece sağlıkları için her an şükretmeleri gerek."

"Otobüs, Yıldız Teknik Üniversitesi durağından hareket etmişti ki hemen önümde, şoför beyin iki arka koltuğunda yan yana oturan iki genç kızdan birinin şuursuz feryadıyla kulaklarımız yırtıldı."

"Kapıya yöneldiğimde kadıncağızın ellerime kapanıp, "Allah senden razı olsun doktor bey" diye dua etmesini bile düşünemiyor, az kalsın bu ailenin yıkımına sebep olayazdığımı görüp kahroluyordum."

"Hemşireye ne kadar yalvardıysam anlatamadım. Ya benimle evlenirsin, ya da her şeyi anlatırım" diyordu.

"Ertesi gün, hemşireyi çağırıp ona da durumu anlatarak sordum: -Hakkında böyle bir iddia var. Ama senin ifaden benim için daha önemli. Bu konuda varsa bir şey bilmeliyim."

"Mektubu okuyunca beynimden vurulmuşa döndüm. ‘Olamaz, bu iftira!' deyip, en kısa zamanda gerçeği ortaya çıkaracağıma söz vererek Başhekimin odasından ayrıldım..."

"Tek korkum sokağa çıkma yasağını ihlal etmiş olmamdı. Derdimi anlatamayacağım bir asker veya subaya rastlar da sorgusuz sualsiz tutuklanırsam halim ne olurdu?!."

"Bir anda gelin kızın evinin önü ana baba günü olmuştu. Herkes birbirine soruyor, kimse neyin ne olduğunu bilmiyordu. Bu arada acı acı siren çalarak gelen ambulans işin ciddiyetini ortaya koyuyordu. Bu arada polisler de gelmişti..."

"Ana bu benim gurur meselem oldu. Belki rezillik çıkmasın diye düğünü ayrı eve yaparım ama sana şeref sözü veriyorum önünde sonunda seni yanıma alacağım..."

"Ağlayanlar, sızlayanlar, korkanlar... Hepsini işitiyor ama kendime gelip de tepki gösteremiyordum. Üç beş dakika sonra yerimden kalkmayı başardığımda köylünün sevinci tariflere sığmazdı."

"Kuşlarla sana selam yolluyorum. Rüzgâra ‘ona şarkımızı fısılda' Güneşe ‘benim yerime ona sarıl' diyorum, sıcak havalardan şikayet etme, o benim çünkü :)"

"Nereye gidiyor bu paralar, diye sorduğumda sen anlamazsın diyordu. Hiç şüphe etmemiştim. Ama o tutumlu adam gitmiş, eline geçen üç kuruşu ertesi gün yok eden biri gelmişti..."

"Ekmeğimi alıp eve yöneldiğimde baktım az ileride önümde yürüyor. Fakat yürüyüşünden belli. Bunun kendine güveni yok. Kafa dalgın... Ne olursa olsun soracağım. Şu mübarek günde gerçekten ihtiyacı var da söyleyemiyorsa..."

"Necibullah'ın babası bir gün dedi ki: Bursa'da Ali Beyin kızına dünür olsak bizim Necibullah'a acep verirler mi? O kimseyi biz de tanıyorduk. Ama bir düşündüm, bunlar fakir ve muhacirdi..."

Necibullah'ın Bursa'da oluşuna öyle sevinmiştik ki turist vizesiyle geldiğini bile unutmuştuk. Ama lise müdürlüğü çabuk hatırlattı acı gerçeği. O bir turistti ve vizesi dolduğunda hudut dışı edilecekti..."

"İki senelik çaba boşa gitmiş artık hiç umut kalmamıştı. Peki Necibullah'ın beş yüz kilometre ötede de olsa gözlerimin önünden gitmeyen gözlerine ne olacaktı?"

"Bu kadarını hiç beklemiyorduk. Bir gün duyduk ki annem babamdan ayrılmış. Annem amcasının kızının yönlendirmesiyle elli yıllık yuvayı; ele güne rezil olacağımızı düşünemeden nasıl da yıkmaya kalkmıştı..."