Ünal Bolat

"Bu durum benim için on altı yaşına gelene kadar devam etti. On altı yaşımda gelin olarak bu evden kurtuldum. Ağabeyim de benimle aynı dönemde evden kaçıp izini kaybettirdi..."

"Söylediğine göre bu cihazı bulan dâhi zat, bu aşamaya gelene kadar yaklaşık iki trilyon lira masraf etmiş. Bugünün parasıyla iki milyar lira... Eee? Gele gele son elli bin liralık bir sıkışıklığı kalmış..."

"O güzel kokuyu duyunca gözlerimiz doldu nem./ Kalbimizde kalmadı ne tasa ne gam ne elem./ Cennete giden müminlere bizden olsun selam,/ Bundan sonra söylenecek ne söz kaldı ne kelam."

"Saklandığımız yerden bir de baktık ki Mehmet Emin Amca abdest almayı bitirmiş lağım döşenen yere doğru gitmiyor mu? Ona haber vermeyi nasıl da unutmuştuk? Bağırıp çağırsak da artık iş işten geçmişti."

"26 Mart 2009 günü bu köşede Dr. Nezih Berksoy'un hatırasını okuyunca gözyaşlarımı tutamadım. Rahim Er Beyefendinin evladının başına gelen, bir anne olarak beni çok sarstı."

"Üstelik günümüzün süpermarketlerine nispet ruh doluydu. Bugün ne müşteri mağaza sahibini, ne mağaza sahibi müşteriyi bilmezken, Hacı Ağa her müşterisini tek tek bilir, ilgilenirdi."

"Doktora, aslında ilk görüşte kalbine düşen bambaşka bir sevgi damlası bunu yaptırıyor. Aşkı bilen, aşkı yaşayan bir güzel. Sevmesini bilmek ne güzel Allah'ım, diyor."

"Uzun boylu, sarışın yeşil gözlü bu dünya güzelinin, meğer köyün en yakışıklı delikanlısı Serhat'a gönlünü kaptırıp da derdini kimselere anlatamadığını nerden bilirdik?"

"Tabii onlar beni bilmiyordu. Ben, Almanya'ya işçi olarak giden ama işleri çok iyi olmasına rağmen vatan hasretine dayanamayıp Türkiye'ye dönme kararı veren bir işçi çocuğuydum."

"Kendisinin o coğrafyada eşraftan olduğunu, dedesine "aksakal" denildiğini anlattı. Bir anda ahbap olmuştuk. Birbirimize bakarken gözlerimizin içi gülüyordu. Bizi Azerbaycan'a davet etti."

"Zarfı açınca bir de ne göreyim, içinde kesilmiş birkaç gazete parçası. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. İyi de bu yaşlı halimle benim gibi bir ihtiyar kadınla dalga geçmeye utanmıyorlar mıydı?"

"Annesinin tembihini hatırlamıştı. Dara düştüğünde sekiz yüz küsur besmele-i şerif oku! O gün sabah namazı sonrası garanti olsun diye bin defa okumuş öyle gitmişti dükkâna."

"Yakasından tutar mimar. "Konuşma be gir içeri!" diyerek dişçinin odasına götürür. Adeta yaka paça odasına girmelerine rağmen hiç şaşırmaz diş hekimi. Meğer bizim mimar, yolda diş hekimine durumu anlatmıştır."

"Bizim mermercinin kafası epey ağrıyacak... Çünkü ensede yara iltihaplanmaya başlamış. Şiş gittikçe büyüyor...Mermerci canı sıkkın... Ah kendi mesleğiyle ilgili bir şey olsa... Kesip biçer, planyaya tutar kitap gibi oturtur mermer kalıbı... Ama bu doktorluk iş... Doktor bir şey anlamazsa o ne yapsın!"

"İki çocuğumla beni hayattayken diri diri ölüme terk etmişti. Ailemizin onurunu kırmış, maddi ve manevi çıkmaza sürüklemişti. Arada bir uğrayacak, bize yardımı kesmeyecekti. Ama hepsi sözde kaldı."

Kaldı ki kocamı seviyor ve onu kırmaktan çok korkuyordum. Ama o mutlu değildi. Bunu anlıyordum. Her gün benden biraz daha uzaklaşıyordu. Ama neden? Allah'ım sebebi ne?"

"Amsterdam'da düşen THY uçağından ağır yaralı olarak kurtulan Cüneyd Er'in tedavisi devam ederken, sevenlerinin Er ailesine desteği de devam ediyor. Son olarak Dr. Nezih Berksoy Amsterdam AMC Hospital'a giderek hem Er ailesine destek oldu hem de gördüklerini Cüneyd Er'in sevenleri için kaleme aldı. İşte Dr. Berksoy'un feci kaza sonrası gittiği Amsterdam'da şahit oldukları"

"Ben de kapının hizasına gelmiştim. Her sabah bilhassa ağır ve yaşlı hastaları mutlaka ziyaret eder, hal hatır sormadan geçmezdim. O gün de bu sevimli ihtiyarın kapısını tıklattım. Kapıyı açan mütebessim kızcağız, beni görünce hemen babaannesine döndü: "İşte bahsettiğiniz beyfendi babaanne."

"Çocuklarımız da bizim gibi olsun istiyoruz. Ama bizi dinleyen mi var? Onların hiç boş vakti yok. Kışın okul ve internet, yazın tatildeler. Evde bile bir araya gelmek neredeyse imkânsızlaştı."

"Sabah ezanıyla Ali Keya misafirini uyandırdı. Sıcacık abdest suyu ve havlusu hazırdı. Misafir kendi evinde göremediği rahatlığı yaşıyordu. Tarhana çorbasının kokusu da odayı kaplamıştı. İzzet ikram tamamdı. Sıkı bir kahvaltı yapıldı. Sıra gelmişti veda etmeye... Hasan Onbaşı'da bir durgunluk başladı."