Ünal Bolat

“Sonraki günlerde müdür bey ile pek karşılaşmıyorduk ama konuşmalarına dikkat ediyorum...”

“Ah ölüm nasıl her şeyi anlamsız kılıyorsun! Nasıl sadece acısını bırakıyorsun gidenin!”

“Cezaevine girenler arkasında onlarca ağlayan insan bırakırlar, kendimden biliyorum.”

“Mahir ‘bu sefer yengem çeksin, belki onun şansı kuvvetlidir’ der. Kâğıtlar tekrar katlanır...”

“Evi bir yaptıralım masrafı bölüşürüz. Biz de çalışır sadece usta malzeme parası öderiz...”

“Kadını elinden gidince, sokağa bırakılmış buzağı gibi yalpalıyor hayatta, yalnız erkekler...”

“Muhtar bilirdi ki kişi yalanı; ya karaktersizlik ya kötü alışkanlık ya edebinin azlığından söyler...”

“Eyüp’e vardığımda araçtan inmek üzereyken tanımadığım bir numara aramaya başladı...”

“Normal zamanda affedebileceğimiz birçok hareketi şoförken hazmedemiyoruz…”

“Namaz kıldıktan sonra Bülent Abi orada bulunanlara bir hatıra anlatmaya başladı...”

“Ne zaman Bağlum’a geldiğini duysak onu görmek için Bülent Gençer Vakfına giderdik...”

“Şu koskoca Gülek’e günde ancak bir iki TÜRKİYE gazetesi gelmekte. Gerisini siz hesap edin...”

“Ramazan-ı şerifin ilk haftasındaydık… Ve senin ahirete irtihal ettiğin gün ne mübarek bir gündü...”

“Ağabeyinin ölümünden sonra Hasan Amca kendisini ismini hep Cemal diye biliyormuş...”

“Kapıda, seksen-seksen beş yaşlarında bir adam öfkeyle konuşmaya devam ediyordu!..”

“Yüz yüze tanışmadım ama hayatıma dokunun bu hocayı bir ömür hayırla yâd edeceğim...”

“Savcı Hanım telefonu aldı konuşmaya başladı. Sanırım Tatvan Emniyeti'yle konuşuyordu.”

“Savcı, yanında getirdiği polis arkadaşa daktilo-kâğıt hazırlattıktan sonra bizi sorguya başladı.”

“Başımıza böyle bir olay daha önce gelmediği için ne yapmamız konusunda hiçbir bilgim yoktu...”

“Tatvan’dan gece hareket edip sabahın ilk ışıklarıyla Diyarbakır’a gelmiştik...”