Yetenekli Kalemler

Bir dağ köyünde çocuğu doğmadan kocası ölmüş, tek başına yaşayan hamile bir kadın vardı. Kadın bu yalnızlığında kendisine arkadaş olur düşüncesiyle dağda yaralı olarak bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye başladı.

Ramazan-ı şerif, ayların en kıymetlisidir. Çünkü Rabbimize daha yakın, daha teslim olmaya çabaladığımız bir aydır. Sadece Allahü teâlânın rızasını düşünerek belli saatlerde yemeyi içmeyi bıraktığımız bir aydır. Ramazan ayı rahmet ve mağfiret ayıdır.

Dışarısı turuncuya dönük pembe görünüyor. Koşup pencereden bakıyorum incecik bir kar yağıyor ama nasıl güzel, saatlerce izletir kendini. “Yarın okul tatil olur mu?” diye düşünüyorum. Sonra annem sesleniyor yatağa girmem için.

Samimi bir şekilde yaşanmayan ilim, Fuzuli’nin tabiriyle ‘kîyl ü kal’den yani dedikodudan öteye gidemez. Niçin yaptığımız her şeyden daha önemlidir. Bir menfaat elde etmek, övünmek, gösteriş yapmak, başkalarına üstünlük taslamak vb. için ilim öğrenmek de insanlığa sığmaz; kimseye de mutluluk getirmez.

İlim rütbesi, rütbelerin en yücesidir. İlim her şeyin başıdır, temelidir. Kur’ân-ı kerimde “Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?” buyurulur. İlk İslamî eserlerimizden Atabetü’l Hakayık’ta Edip Ahmet Yüknekî de cahillerin "yaşayan ölüler", âlimlerin ise öldükten sonra bile diri olduklarını ifade eder. Ancak kadim eserlerimizde âlim, yalnızca bilgi sahibi olana değil, ilmiyle amil (amel eden), irfan sahibi insanlara denilirdi. Şimdilerde maalesef ne âlim ne de âmil (ilmini yaşayan) kaldı. İrfan ehli nerede?

Bazen her şey ters gider. Hayat bu ya, üst üste gelir bazı şeyler. Türlü türlü imtihanlarla sınanırız. Herkesin imtihanı da kendine göre ağırdır. Böyle zamanlarda her şeyin kötü gitmesi seni üzmesin. Eskiler dert ve bela geldiğinde şükrederler gelmediği zaman üzülürlermiş. Çünkü bilirlermiş ki Allahü teâlâ sevdiği kullarını imtihan edermiş...

İnsanın değeri ne ile ölçülür?

Hayatımızda olmasını istediğimiz şeylerle olmasından korktuğumuz şeyler arasında savrulup gidiyoruz. Zaman hızla akıp gidiyor. Ömür kotamız yavaş yavaş tükeniyor. Her sene sadece yaş almakla yetinmiyoruz, yaşlanıyoruz da... Aynı zamanda ebedî yolculuğa da yaklaşıyoruz. Dünyada kalıcı değiliz, sadece dünyadan geçiyoruz. Ve dünya, bir göz kırpmalık rüya kadardır. Bu rüyadan uyandığımızda 'eyvah' demeden gaflet uykusundan uyanabilmek asıl mesele...

İnsanoğlu, dünyaya geldiği günden bu yana birbirleriyle paylaşım kavgası ve karmaşası yaşıyor. Bu nedenle, binlerce yıldır bir arayış içinde. Sorun; “iyi bir düzen mi?”, yoksa “iyi insan mı?” sorularına çözüm aramakta odaklanıyor. İyi bireylerden iyi aileler, iyi ailelerden iyi toplum oluşurken, ancak böylesi bir toplumun kurup yaşattığı devletler güçlü, uygar ve çağdaş düzeyin üzerinde olurlar.

Alışverişini yapmış, elinde poşetle pide kuyruğuna girmişti. Gözü birine takıldı.

Yazar olmak istiyorum… En büyük hayallerimden biri bu! Yazdığım yazıların satırlarının arasından insanların kalbine dokunmak, tüm içtenliğimle onların hayatlarına dâhil olmak istiyorum. Bunun için de durmadan yazıyorum, bir gün daha çok kişiye ulaşmak hayaliyle yazıyorum tüm yazılarımı…

Şeyh İsa Hazretleri hicri dokuz yüz on dokuz yılında Akhisar’da oğlu Şeyh İlyas Çelebi hazretlerini vekil bırakarak, bir manevi işaretle Aydın vilayetine gider. 

Son yılların en ılık kış aylarını yaşıyoruz. Hava günlerdir mevsim normallerinin üstünde seyrediyor. Geçen gün Ankara’nın hava durumu mevsim normallerinin tam 9 derece üstündeymiş. Evet hava durumlarındaki sıcaklıklar mevsim normallerinin üstünde. Yani meteoroloji uzmanlarına göre şimdilerde havalar normal değilmiş. Peki şimdi soruyorum: Acaba insanlar normal mi?

Kapıdan telaşla girdi ve “sizde naylon bulunur mu?” diye sordu. Sonra “Evden söylediler, mutfak masasına naylon örteceklermiş” dedi. Her şey normalmiş gibi değil mi? Adam naylon masa örtüsü alacak sorması gayet doğal. Ama… Girdiği dükkân süt ve süt ürünleri satan bir iş yeri ise!

Bizim en önemli sorunlarımızdan biri özenti ve gösteriştir. Dinimize ahlakımızla ve kültürümüze aykırı ne varsa yıllar içinde hem de çok profesyonelce bize empoze ettiler. Bizler de hiç direnmeden, hiç tedbir almaya gerek duymadan hiç rahatsız olmadan kabul ettik bizlere ne önerdiler ne tavsiye ettilerse...

Eski Atina’da önemli bir meseleye çözüm aranırken kürsüye fikrini söylemek için filozof Demostenes çıkar. Ancak kekeme olduğundan sözünü dinletemez. İnsanlar sürekli kendi aralarında konuşmakta, filozofu dinlememektedir. Bunun üzerine Demostenes;

Varlık, insanoğluna verilmiş, büyük nimettir hem dünyada hem de ahirette. Ölmek yok olmak değildir, bu sebeple. Belki yer değiştirmek, göç etmektir; asıl vatanına geri dönmek gibidir. Çünkü ebediyen orada kalacağız. Ama yine de insanoğlu yüzyıllardır hep "ölümsüzlüğün" peşinde koşmuştur. En azından uzun yaşamanın derdine düşmüştür. Lokman Hekim’in ‘ölümsüzlüğü bulduğu fakat bir köprüden geçerken kaybettiği’ rivayetleri hâlen dilden dile dolaşır. Peki, neden ölmek istemez insanoğlu? Neden ölümden korkar?

Biz millet olarak “Yaratılanı hoş gör, Yaratan'dan ötürü” diye bir karıncayı bile incitmekten korkan bir hâlden nasıl oldu da böyle acımasız bir toplum hâline gelebildik?

Türkiye’mizde “Türkiye gazetesi” kadar iyi hazırlanan bir gazete var mı? 1. Ön, baş sayfa: Türkiye’nin güncelini, nabzını, bugününü yarınına taşıma misyonunu yüklenen haberler ve başlıkları...

Eskiler kıymet bilir, hatır sayardı bir zamanlar. Yapılan iyilik ne akıllardan ne de kalplerden silinirdi. Her hayır da karşılık beklemeden gönülden olurdu. Darda kalana el uzatmayı herkes kendine vazife bilir, kendi yaptığı iyiliği unutur, kendisine yapılanı asla unutmazdı. Sıkıntısı olana destek olup hem omuzlardaki hem de gönüllerdeki yükler hafifletilirdi. Hatta tanınmasa da yolda kalana darda olana el uzatılırdı. Bu duyarlılık, hayırseverlik, kadirşinaslıkla toplumda herkes birbirlerine sahip çıkardı.