Abdüllatif Uyan

Enes bin Malik (radıyallahü anh) şöyle anlatıyor:

Ebu Hureyre'den (radıyallahü anh) rivayet edilmiştir:

"Osman'dan hediyedir"

Hazret-i Ömer halifeyken bir bayram gelmişti.

Bir savaşta çok ganimet malı alınmış, bunların taksimi işine bizzat halife Hazret-i Ömer nezaret ediyordu.

"Kimin bende hakkı varsa"

Ömer bin Hattab (radıyallahü anh) buyurur ki: "Bir gün Ebu Bekr-i Sıddık'ı gördüm. Dilini parmağıyla tutup ovardı.

Hazret-i Ebu Bekr-i Sıddık (radıyallahü anh), yolda yürürken bir canlıyı ezmemek için, ayağının önüne bakardı.

Enes bin Malik hazretleri rivayet eder: "Resul aleyhisselamdan, Ebu Bekir'in o kadar üstünlüğünü işittim ki hayrette kaldım.

"Dua et zengin olayım"

Bağdat'ta bir grup zengin, Hac yolculuğuna çıktılar.

Hazret-i Hasan ile Hazret-i Hüseyin (radıyallahü anhüma), çocukken hasta olmuşlardı. Efendimiz, hazret-i Ali ile hazret-i Fatıma'ya "Bunlar için adak yapın!" buyurdular.

Elli altmış yaşlarında bir Müslüman, bir gün çeşme başında abdest alıyordu ki Hazret-i Hasan ve Hazret-i Hüseyin onu görüp çok üzüldüler.

Hazret-i Ebu Bekir (radıyallahü anh), bir gün yolda giderken küçük Hasan'ı gördü.

Hazret-i Hasan (radıyallahü anh), çok cömertti.

Hazret-i Ebu Hureyre (radıyallahü anh) şöyle anlatır:

Bir gün Hazret-i Hasan (radıyallahü anh) ağlıyordu.

Hazret-i Hasan, Hazret-i Hüseyin ve Abdullah bin Cafer "radıyallahü anhüm", uzun bir sefere çıkmışlardı.

Hazret-i Hasan, Hazret-i Aliyy-ül Mürteza'nın (radıyallahü anhüma) ilk oğlu, Resûl-i ekremin de torunudur. O dünyaya geldiğinde Ramazan-ı şerifti.

Cebrail aleyhisselam Efendimize ilk vahyi getirince, bunu ilk olarak Hazret-i Hatice öğrendi.