Abdüllatif Uyan

Abdullah bin Abbas hazretlerinden bildirilen hadîs-i şerifte Resul aleyhisselâm buyurdu ki:

Resûl-i Ekrem Efendimiz "Allahü teâlâya yemin ederim ki âlemin yaratılmasından beri hiçbir Peygamber, ümmetlerinden Ebu Bekr-i Sıddık'tan daha faziletli kimseyle sohbet etmemiştir" buyurdu.

Efendimiz, bir gün Eshabına "Mümin kabre girince iki sual meleği gelir. Ancak çok heybetli ve korkunçturlar. Onu sorguya çekerler" buyurdu.

Hazret-i Ömer bir gün Eshabdan bazısıyla sahrada oturuyordu ki bir köle gelip dikildi karşısına.

Efendimiz aleyhisselâm mescid-i şerifte Eshabıyla sohbet ederken Cebrail aleyhisselâm geldi.

Peygamber Efendimiz vefat edince Eshab-ı Kiram Hazret-i Ebu Bekir'i söz birliğiyle Halife seçtiler.

Peygamber Efendimiz ve şanlı sahabiler Uhud harbinden dönmüş, Medine'ye giriyorlardı.

Efendimiz'le Hazret-i Âişe bir gece baş başa oturuyorlardı. Resûl-i Ekrem, mübarek başını Hazret-i Âişe'nin kucağına koydu.

Mahşer gününde, Hakk teâlâ "Yâ Cebrail! Muhammed ümmetinin hâlini Malik'ten öğren" diye emreder.

Resulullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), bir gün bir kabileye vardı.

Eshab-ı Kiram'dan Ukayl bin Ebi Talip ile Resulullah Efendimiz, birlikte sefere çıkmışlardı bir gün.

Zeynel Âbidin Ali hazretlerinin cins bir devesi vardı.

Zeynelâbidin Ali hazretleri anlatır: Mahşerde bir melek "Fazilet sahipleri nerededir?" diye seslenir.

Bir gün sevdikleri, Zeynelâbidin Ali hazretlerini ziyarete geldiler. Onları içeri aldı.

Zeynelâbidin Ali hazretleri, bir gün sevdikleriyle sahrada oturuyordu ki güzel yüzlü bir ceylan gelip durdu yanında.

Bir kimse anlatıyor: "Bir gün Zeynelâbidin Ali hazretlerine rastladım. Vaktiyle kendisine zulmeden meliki sordu.

Zeynelabidin Ali hazretleri, Resulullah Efendimizin torunu, Hazret-i Hüseyin'in (radıyallahü anh) oğludur. Abdest almaya başlayınca korkardı.

Yahudilerin başında Esir bin Züram diye biri vardı ki Yahudileri Müslümanların aleyhinde tahrik ediyordu.

Bir gün Abdullah bin Ömer'in (radıyallahü anh) devesi çalındı.

Abdullah bin Ömer (radıyallahü anh) anlatıyor: