Abdüllatif Uyan

Hazret-i Ömer Şam'a gittiği zaman, onu karşılayanlara "Kardeşim Ebu Ubeyde nerededir?" diye sordu. "Şimdi gelir" dediler.

Bir zamanlar Şam'da çıkan veba hastalığı, çok Müslümanın ölümüne sebep olmuştu. Hazret-i Ebu Ubeyde de buna yakalandı.

Sonra Uhud harbi oldu. Ebu Ubeyde bin Cerrah (radıyallahü anh) yine vardı. Ve çok kahramandı. Küffara aman vermiyordu.

Ebu Ubeyde bin Cerrah (radıyallahü anh), cennetle müjdelenen on sahabiden biridir.

Abdurrahman bin Avf (radıyallahü anh), yaşlı hâline rağmen Bedir cengine katılmıştı. İki taraf yerlerini almış, birazdan cenk başlayacaktı.

Hazret-i Ali "radıyallahü anh" çok da mütevazıydı. Öyle ki hilafeti zamanında mülkü, doğuda Semerkant'a kadar genişlediği hâlde, çok vakit yaya yürür, ata binmezdi.

Hazret-i Ali (radıyallahü anh), bir gün Fırat nehri kenarında dolaşırken boğulmuş bir kimseye rastladı. Gördü ki serçe parmağında Yemen taşından yüzük var.

Hazret-i Ali o yiğide "Bu gece aranızdaki münakaşanız neydi?" diye sordu. O şöyle arz etti: "Yâ Ali! Allah biliyor. Ne zaman ki bu hatuna el uzatsam, o sırada üzerime bir hınzır/domuz yavrusu saldırırdı ki aklım başımdan giderdi. Elimi çekerdim.

Kervan sahibi onu sevdi ve "Bu bebeği büyütür, terbiye ederim" diyerek alıp gitti.

Baban huzursuz olup: "Sen benim evimde büyüdün ve benim kızımı istiyorsun, Allahü teâlâdan reva değildir" dedi. Ve onu evden uzaklaştırdı.

Hazret-i Molla Cami rivayet etmiştir: Aliyyül Mürteza (radıyallahü anh), bir mübarek günde, sabah namazını cemaatle kıldı. Dua edildi.

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Allahü teâlâ, her kulunu bir yerde istihdam ediyor.

Abdullah isminde bir zat rivayet ediyor: İbrahim bin Salim Mahzumi adında biri Medine'de valiyken, her cuma hutbede, Aliyyül Mürteza'ya (radıyallahü anh) dil uzatır, kötülerdi.

Din büyüklerinden biri rivayet eder: Medayin'de bulunuyordum. Her nerede bir kimse vefat etse, varıp ona kefen sarardım.

Ebu Mûsa el-Eş'ari hazretleri anlatır: Resul aleyhisselamın huzurundaydım. Medine bağlarından bir bağdaydık. Bir şahıs geldi.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), bir gün hizmetçisine bir kese altın verip "Bunu Ubeyde bin Cerrah'a götür, benim hediyem olduğunu söyle ve bak bakalım, ne yapacak bu altınları?" buyurdu.

Hazret-i Ömer'in (radıyallahü anh) huzurunda bir dâvâ görülürken, dâvâcı, birini şahit göstermişti. Hazret-i Ömer, şahit gösterilen o kimseye, dâvâcıyı gösterip sordu:

Hazret-i Hasan ile Hazret-i Hüseyin çocukken, bir gün halife Hazret-i Ömer'i (radıyallahü anhüm) ziyarete gittiler.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), Resulullah'ın (sallallahü aleyhi ve selem) "Ölümü çok yâd edin/hatırlayın!" emrine uyarak ücretle adam tuttu bir gün.

Ebu Said-il Hudri (radıyallahü anh) rivayet ediyor: Resulullah Efendimiz "aleyhissalâtü vesselam" buyurur ki: "Kıyamet günü olur.