Abdüllatif Uyan

Abdullah bin Ömer'in (radıyallahü anhüma) huzuruna bir kimse geldi ve "Osman bin Affan Bedir savaşına katıldı mı?" diye sordu.

Resulullah Efendimiz ile Hazret-i Ali (kerremallahü vecheh) bir yoldan gidiyorlardı. Resûl-i Ekrem: "Yâ Ali! Dünya nimetleri kesilir, cennet nimetleri devamlıdır, kesilmez. Sen istikamet üzere ol ki sonu mutlaka sevinç olur" buyurdu. O esnada baktılar.

Resul aleyhisselam bir gün Hazret-i Ebu Bekir'i (radıyallahü anh) gördü. Yanına geldi. Ve kendisine: "Senin yanından geçtim, sen Kur'ân-ı kerim okuyordun, sesini çok azaltırdın" buyurdu.

Rivayet olunur ki: Sahabe-i güzinin çocukları oynaşırken, Hazret-i Ebu Bekir'in oğlu, Hazret-i Ömer'in oğluna "Uzun fikirlinin oğlu" dedi.

Âişe-i Sıddîka (radıyallahü anha) buyurdu ki: Bir gece Peygamberimiz benim odama geldi. Kendisine "Yâ Resulallah! Bana, babam Ebu Bekir hakkında bir şey söyle" dedim.

Ebu Bekr-i Sıddık (radıyallahü anh), kendi hilafeti zamanında, Medine'de gezerken bir evin önüne geldi.

Hazret-i Ebu Bekir anlatıyor: "Peygamberimiz 'Yâ Rabbî! Senin buyurduğun gibidir, lâkin onlar senin birliğine inanmış, şirke/küfre bulaşmamışlardır. Sen onları bu doğru imanlarına bağışla, ümmetim üzerine şefaatimi kabul et, gözlerimden akan yaşlara acı' deyip yalvarmaya başladı.

Hazret-i Sıddık şöyle anlattı: "Rüyamda kıyamet kopmuş. İnsanlar toplanmıştı.

Abdullah ibni Abbas'tan (radıyallahü anh) nakledilmiştir: "Hazret-i Ebu Bekir İslam'a geldiği vakit Hazret-i Osman, Hazret-i Talha, Hazret-i Zübeyr, Sa'd bin Ebi Vakkas ve Abdurrahman bin Avf (radıyallahü anhüm) bunu haber aldılar.

Sen kimsin?" diye sordu. O da "Azrail'im" dedi. O vakit kendisine: "Müminlerin ruhunu nasıl alırsın, bana göster" buyurdu.

O anda bir vahiy geldi ve "Bütün insanlara haccı ilan et, çağır. Gerek yaya, gerekse bineklerle tavaf için Kâbe'ye gelsinler!" buyuruldu.

Kâbe'yi inşaya başladılar. Oğlu taş taşıyordu. Kendi binayı yapıyordu. Melekler yardım ediyordu... Nihayet duvarlar yükseldi.

Birbirlerine hasrettiler, kucaklaştılar! İsmail aleyhisselam "Hoş geldin babacığım" dedi. Ve elini öptü. O da Onun gözlerinden öptü.

İsmail aleyhisselam eve geldi. Güzel bir koku duydu. Hanımına "Bir gelen oldu mu?" dedi. Hanımı "Evet, yaşlı bir zat geldi" dedi. Ve Onu tarif etti.

Bunun üzerine melekler "Yâ İbrahim! Korkma, biz Lût kavmini helak etmek için gönderildik" dediler. Ve kendilerini tanıttılar. Sonra çocuk müjdesini verdiler!

İbrahim aleyhisselama, oğlu Hazret-i İshak'ın doğacağını melekler müjdeledi! O vakit yaşlıydılar. Hazret-i İbrahim yüz yirmi, hazret-i Sâre ise doksan yaşındaydı. Bir yıl sonra hazret-i İshak doğdu.

Hazret-i İbrahim çok zengindi. On iki bin sürüsü vardı. Öyle ki her tarafı kaplıyorlardı. Ayrıca köpekleri vardı. Her sürüde bin köpek.

Boğazını tutup "Yâ Rabbî! Bu, benim oğlum, gözümün nuru, gönlümün sürurudur. Kurban etmemi emrettin. Şu anda emrini yapmaya hazırım. Bana sabır ve metanet ver!" dedi. Ve bıçağı yanaştırdı.

Hazret-i İsmail "Babacığım, birkaç vasiyetim vardır, onları söyleyeyim mi?" dedi.

Şeytan "Oğlunu boğazlamaya gidiyorsun. Sakın onu yapma, zira bu, şeytanın vesvesesidir/kuruntusudur" dedi. Ama O inanmadı. Şeytan olduğunu bildi.