Abdüllatif Uyan

Hanımı hazret-i Hacer'e "İsmail'i yıka, temiz elbiselerini giydir, gözlerine sürme çek ve güzel koku sür, onu bir dostuma götüreceğim" dedi. İsmail'e de: "Yanına bıçak ve ip al" buyurdu.

(Dünden devam) Hazret-i Sâre'nin gayreti/kıskançlığı arttı ve Hazret-i İbrahim'e "Hacer'le İsmail'i al, başka yere götür ve hiçbir şey konuşmadan geri gel" dedi. Allahü teâlâ da: "Sâre'nin isteğini yap!" buyurdu.

Hak teâlâ mealen "Dört kuş al, onları kes, ince ince doğra, birbirine karıştır, sonra dörde ayırıp her birini dört ayrı dağın üzerine koy ve onları kendine çağır!" diye emretti.

Bir gün büyük bir ziyafet verdi. Ziyafette iki yüz Mecusi/ateşperest vardı. Yediler içtiler, çok teşekkür ettikten sonra "Bize bir şey emret de yapalım" dediler.

Zalim melik, Hazret-i İbrahim'e Hacer isminde asil bir hizmetçi hediye etti.

İbrahim aleyhisselam Allah'ın emriyle Harran'a hicret etti. Hazret-i Lût ve kendi hanımı hazret-i Sâre de birlikteydi.

Nemrud "Saltanatımı terk edemem, ama kurbanları keseceğim" dedi. Gerçekten kesti. İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığında on altı yaşındaydı. Müşriklerin Ona işkenceleri hat safhaya ulaşınca, Allahü teâlâdan hicret emri geldi.

Hak teâlâ, o anda ateşe "İbrahim'in üzerine serin ve selamet ol!" buyurdu. Ateşin sıcaklığı gitti. Bir anda soğudu.

(Dünden devam) Şeytan, insan kılığında gelip "Onu mancınıkla atın!" dedi. Nemrud sevindi. Ve "Çok iyi fikir" dedi.

(Dünden devam) Nemrud, adamlarını topladı. "Buna ne ceza verelim?" diye sordu.

Nemrud emir verdi. Hazret-i İbrahim'i getirdiler ve Nemrud'un huzurunda "Bu işi sen mi yaptın?" diye sordular.O da alaylı olarak "Bu işi, olsa olsa şu boynunda balta asılı olan büyük put yapmıştır, siz bunu ona sorun!" buyurdu. Putperestler şaşırdılar. "Putlar konuşamaz ki" dediler.

Onların bir bayramları vardı. Yılda bir toplanırlardı. Sonra da puthaneye gidip putlarına secde eder ve evlerine dönerlerdi. Azer, hazret-i İbrahim'e "Haydi sen de gel!" dedi. Bayram yerine çağırdı.

Az sonra Azer geldi. Merakla hâlini sorunca "Başın sağ olsun, bir erkek çocuk doğurdum, çocuk zayıf doğdu ve hemen öldü!" dedi.

Sonunda karar verip "Bundan sonra hiç kimse çocuk sahibi olmayacak; doğan her çocuk, erkekse öldürülecek!" emrini verdi. Halkı kontrol altına aldı. Memurlar tayin etti.

İbrahim aleyhisselam, Keldani kavmine gönderilen ülül-azm peygamberdir. Ona on suhuf indirildi. Hak teâlânın Halilidir. Yani dostudur.

Sevgili Efendimiz henüz sekiz yaşındayken, amcası Ebu Talib'in evinde kalıyordu. Ancak Mekke'de müthiş bir kuraklık hüküm sürüyordu.

Zaman-ı saadette on yaşındaki Abdullah, babası bir harpte şehit olunca yetim kalmıştı. Gülmüyor, oynamıyor; oynayan çocuklara bakıp içli içli ağlıyordu!

Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), bin dört yüz mücahitle birlikte Medine'den çıktılar. Hudeybiye'ye geldiler.

Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), her hususta doğru ve emin idi. Bunu herkes bilirdi. Müşrikler bile. Hatta Ebu Cehil bile.

Abdülmuttalib ölüm döşeğindeyken, sekiz yaşındaki torununu yanına oturttu. Elini omuzuna koyup karşısında diz çökmüş edeple oturan oğullarına sordu: "Vefatım yaklaştı, yegâne düşüncem şu yetimdir. Onu, birinize emanet etmek istiyorum, hanginiz Ona hizmet etmeyi kabul eder?"