Abdüllatif Uyan

Bir gün bir kervan Mekke-i Mükerreme'ye ticarete giderken, Medine'ye uğradı. Kervan halkı Hazret-i Osman'ın kabrine yakın geldiler.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), her gece şehri dolaşır, nerede bir noksanlık görse onu düzeltirdi. Bu kadar hassasiyet göstermesine rağmen daima ağlardı.

Bir gün Hazret-i Ömer (radıyallahü anh) fakirlere yemek yediriyordu. Onlardan biri, oğlunu da getirmişti.

Allahü teâlâ, ateşi, havayı, suyu ve toprağı hazret-i Ömer'in emrine verdi. Nitekim onun hilafet zamanıydı. Medine'de zelzele oldu.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), İran'ı fethedip deve ve attan, koyun ve sığırdan, köle ve cariyeden, dirhem ve dinardan çok ganimet getirdi.

Bir gün Resul aleyhisselam evindeydi. Hazret-i Ömer geldi. Selam verip oturdu.

Halife Hazret-i Ebu Bekir "Üsame'ye ihtiyacımız yok... Burada hazır olan asker kâfi gelir. Allahü teâlânın yardımıyla mürtedlerin hakkından geliriz" buyurdu.

Fahr-i Âlem (aleyhisselam) ahirete sefer ettikten sonra münafıklar başkaldırıp Arapların ekserisi dinden çıktı ve aralarında anlaşıp zekât toplayan memurları öldürdüler...

Resûl-i Ekrem hazretlerinin ahirete intikalinden sonra Ebu Bekr-i Sıddık (radıyallahü anh), günden güne zayıfladı... Ve bu hâl gittikçe arttı.

Resulullah Efendimiz ahirete intikal edince Eshab-ı Kiram (aleyhimürrıdvan), acilen halife seçimi işine başladılar. Ensar'dan biri kalktı. Muhacirlere döndü.

Salih aleyhisselamın devesinin bastığı yerlerden kan fışkırıyordu... Ağaçların yaprakları kızardı. Kuyunun suyu kan gibi oldu!

Semudlulardan iki kişi çıkıp "Bu deveyi biz öldürebiliriz!" dediler. Sonra dokuz kişi oldular. Kabileleri dolaştılar.

Reis Cenda îman edince "Semud"lulara gidip "Ey Semud oğulları! Devenin söylediğini söyleyiniz. 'Lâ ilahe illallah Salih Nebiyyullah' deyiniz" dedi.

Salih aleyhisselam "Ey kavmim! Bu kadar mucizeler gördünüz, inanmadınız. Nasıl bir mucize istersiniz?" diye sordu.

O kimse Salih aleyhisselamı dinledi. Hemen hidayete geldi. Ve o anda îman etti.

Gaibden bir ses "Ey Salih! Hak teâlâ sana kırk yıl süren bir uyku verdi. Şimdi kavmine git, nasihatte bulun" dedi. O bunu duydu.

Salih aleyhisselam dağda ibadet edecek bir yer ararken akşam oldu. Bir su görüp abdest aldı. Ve namazını kıldı. Kalkıp etrafı yokladı.

(Dünden devam) "Semud"lular bu kerameti gördüler. Ve birbirlerine "Şu sihre bakın" dediler. Îman edemediler.

Semud kavmi, Salih Nebi'ye cevaben "Onlar evlerini kumlara yaptıkları için rüzgârla yıkıldı. Bizim evlerimiz ise kaya- lara oyulmuştur ki, rüzgâr onları yıkamaz. Senin Rabbinin de -hâşâ- bize gücü yetmez" dediler.

Salih aleyhisselam, kavmin reisi olan Cenda'ya güler yüz ve tatlı dille "Ey Cenda! Allahü teâlâ beni size peygamber gönderdi... Seni ve kavmimi 'Lâ ilahe illallah' demeye ve benim Allahü teâlânın kulu ve Resulü olduğuma inanmaya çağırıyorum" dedi.