Adnan Şahin

Unutulmaya yüz tutmuş tatları ülke ve dünya yemek literatürüne kazandırmalıyız. Gastronomi alanında gerekli kaynağa, potansiyele sahip birçok şehrimiz var ancak korkarım pek bir şey yapmıyorlar

Kayseri Develi’de pirinç ve bulgurun yerine kullanılan, hiçbir kimyasal kullanılmadan üretimi yapılan ‘Gacer’ buğdayından; pilav, çorba, horoz dolması, köfte; unundan ekmek ve kek; nişastasından ise helva, dolaz yapılıyor. Bu coğrafyanın kültür mirası atalık tohumlarımıza herkesin sahip çıkması gerek

İyi bir Şavak tulumu; keçi derisinde, krem-açık sarı renginde, tam yağlı, arkada acı tat bırakmayan ve içinde farklı renkler barındırmayan, çok tuzlu olmayan özelliklere sahip olmalı. Ancak Şavak göçerlerinin ürettiği bu eşsiz lezzette peynirler giderek daha az bulunuyor.

Tereyağı yapmak için özel ekipmanlar gerekmiyor. Kısa sürede tam istediğiniz lezzette taze tereyağı yapabilirsiniz. Tuzlu tereyağı, tuzsuz olana göre daha uzun dayanır. Dilediğiniz malzemeyi karıştırabilir, yağınıza özgün bir aroma da katabilirsiniz.

Ham bal kovandan çıktığı hâliyle tüketime sunulan tabii baldır. Güvenilir insanlardan almadığınız sürece hikâyeden tahlillere, bol televizyon reklamlarına aldanmayın. Sanayi üretimi ballara da elinizi sürmeyin çünkü faydadan çok zarar getirir...

Türkler sadece et ve et yemekleri yer gibi yanlış bir algıya rağmen aslında pek çok yemek çeşidinde hiç et kullanılmaz. Meyveli yemekler, sebzeli yemekler, tahıl ailesine dayandırılan pilavlar ve yahnilerle zenginleşen bu mutfak, doğru anlaşıldığında bir hazinedir.

Kurban Bayramı’nın getirdiği yemek kültürü incelemeye değecek zenginliktedir. Ben bu yazımda etin profesörü Cüneyt Asan kardeşimden tarifler aldım. Aynı sofralarda yer alamasak da gönüllerimiz yan yana... Kurban Bayramı’nız mübarek olsun...

Niçin böyle oldu? Sorun, medeniyetin kendi topraklarından dünyaya yayıldığının farkında olamayan ve aidiyetini farklı yerlerde arayan bizleriz. Yemek konusu korkarım bizim için sıradan bir karın doyurma hadisesi olarak görülecek.

Tokat’ta bulunan mutfak müzesi, gördüklerimin arasında en iyisi. İddia ediyorum, şehir mutfağını bu kadar incelikli anlatan bir müze; bırakın ülkemizi, gezdiğim hiçbir ülkede yok.

Televizyonlarda kavga gürültüye dayanan anlamsız şeyler seyrediyoruz. Mutfak programlarının sadece zırvalamaktan ibaret olmadığını anlamamız lazım.

“Komşu, etli sarma yaptım kokusu gelmiştir sana da getirdim” günlerinden, komşunun tanınmadığı günlere geldik...

Geleneksel mutfağımız hâlâ anlaşılmayı bekliyor. Ancak geldiğimiz nokta; devletin en yetkili organlarının, daha mutfak envanteri bile olmayan ülkemiz mutfağını yabancı şeflerle dünyaya anlatmaya çalışmasıdır. Çare ise hiç de yakında görünmüyor

Koronavirüs salgınıyla birlikte bilinçli tüketici artık yakın çevresinde yetişen ürünlere daha çok rağbet edecek... Global lezzetlere olan ilgi azalacak... Albüm gibi menüler tarihe karışacak... Kiraları düşük lokasyonlarda restoranlar açılacak

Anadolu coğrafyasının değerlerini anlayan kişilerin sayısını çoğaltmak, mutfak kültürümüzde en üstten en alta her kademede insan kalitesini artırmak lazım... Çünkü gastronomi istihdam ve güçlü bir ekonomi gerçeğidir

Yerli ve yabancı ziyaretçiler, varış noktalarında tatilleri süresince artık yereli yaşamak, yerel lezzetleri tatmak, mahallî bilgileri öğrenmek istiyor. Turizmde bu talebin karşılanması için her şehrimizin yapabileceği birçok şey var...

Türkiye coğrafyasının bilgisizlik ortamında mesleki derinlik, bilgi ve disiplinden mahrum birçok insan mutfak dünyasına; medya, restoran işletmecisi, gurme gibi kimlik ve kendilerine özgü tarzlarla girdi. Bunun sonucu olarak da ne istediğini bilmeyen kimliksiz tüketici oluşuyor.

Gelin eski bayram geleneklerine bir göndermede bulunalım, çocuklarımıza hoş bir bayram hatırası bırakalım. Sofralarımızı bayram yemekleriyle neşelendirelim ve etrafında hep birlikte olalım...

Hamurun ince teller hâline getirilmesi sonucu elde edilen bu özel tatlı; Anadolu, Orta Doğu ve Balkanların en tercih edilen lezzetlerinden biri... Benim favorimi merak edenlere söylüyorum: Klasik Burma Kadayıf...

Diyarbakır Çayırönü, Konya Çatalhöyük, Burdur Hacılar kazılarında ortaya çıkan kömürleşmiş buğday taneleri, oraklar, öğütme taşları ve hububat saklama çukurları Anadolu’da buğdayın yolculuğundaki derinliğe işaret eder

Bu coğrafyada yaşayanlar Osmanlı İmparatorluğu'nun hayat biçiminin elbette ortak vârisleridir. Mutfak özelinde oldukça uzun süre saray geleneği kabul gördü. Dönemin en modern, en gözde ve üreticiliğin uygulandığı en gelişkin mutfak oldu...