Prof. Dr. Ahmet Şimşirgil

Sevgili Peygamberimize “sallallahü aleyhi ve sellem” dair hayâsız karikatür milletimizde infial uyandırdı. Uyanan infial istikbale dair bizleri ümitlendirdi. Demek ki Türk milletinin hassasiyetleri, üzeri biraz küllenmiş olsa da ölmüş değil. Zaten bu canlılıktır ki bizi ayakta tutuyor.

İsrail-İran savaşı on ikinci gününde durdu. Savaşın son günlerinde İran dengeyi kurmuş hatta lehine çevirmişti. Demir kubbe eleğe dönmüştü. İran’ın rastgele gönderdiği füzeler yanında hassas vuruşları da oldu. Birçok mühim merkez havaya uçuruldu.

Obama döneminde şımartılan İran zor günler yaşıyor. Hıristiyan-Yahudi ittifakının her geçen gün çemberi daraltarak yürüttüğü operasyon, sözüm ona İslam davasındaki sahtekârlara büyük darbe vurdu. Daha ilk anlarda üst seviyede kim varsa öldürüldü. Bunu kem kümle geçiştiremezlerdi. Aynıyla cevap vermemeleri durumunda rejimleri kısa zamanda çökerdi. Bunu bildikleri için ellerinden geleni yapıyorlar.

Son dönemlerde köpek terörü ile boğuşup duruyoruz. Mama lobisi para hırsıyla insanların güvenliğini hiçe sayıyor. Gün geçmiyor ki birkaç yerde köpek saldırısı vuku bulmasın. İşin üzüntü verici yönü ise alınan tedbirlerden neredeyse hiçbiri çözüm olmadı. Mahalleler başıboş köpeklerden geçilmiyor!

Rusya-Ukrayna arasında yaklaşık üç senedir süren savaş, artan bir şiddetle devam ediyor. Saldıran taraf her ne kadar Rusya olsa da onu buna NATO’nun zorladığını biliyoruz.

Suudi Arabistan’da Kral Abdullah’ın hayatını kaybetmesinin ardından Kral Selman bin Abdülaziz, 2015 yılında tahta geçti. Kral Selman’ın taç giydiği dönemde kayda değer deneyimden yoksun oğlu Muhammed bin Selman bir anda ülkenin siyaset sahnesine çıktı.

Coğrafyamızda sınırları yüz sene önce İngilizler çizdi. Cetvelle çizilen sınırlarda kâğıttan devletler kuruldu. Batı bu zaman zarfında bölgemize bütünüyle hâkimdi. Bırakın devlet başkanlarını, bir büyükelçileri dahi koca koca ülkeleri silkelemek için kâfi geliyordu. Onlardan aferin alabilmek büyük saadetti! İki imalı cümlesi memleketleri büyük endişeye sevk ederdi. Gerçi yine birçokları için durum değişmiş değil. İmanlarıyla birlikte itibarlarını da kaybedenler zilletin dibini yaşamaya devam ediyor!..

İngiliz tarihçi ve istihbaratçı Arnold Toynbee, “İngilizler Musul’u işgal ettikleri andan itibaren Kürt milliyetçiliğini (ırkçılığını) teşvik etmişlerdir” diye belirtir.

Devletlerin gidişatı rastgele şekillenmiyor. Tarihî hadiseler bir öncekinden bağımsız yürümüyor! Bu itibarla tarihî tecrübenin çok büyük önemi var. Tarihî tecrübeden istifade etmeyenler gerek ülkeler arası ilişkilerde gerek siyasi hayatlarında hep çuvallamak zorunda kalırlar...

Ne sal iledir ne mal iledir, Beyim ululuk kemâl iledir...

Şanlı Peygamber Efendimiz "Ben güzel ahlakı tamamlamak için geldim" buyurdu.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in "Biz Sened-i ittifak taraftarıyız. Biz Meşrutiyetçiyiz, biz İttihatçıyız..." gibi ifadeleri toplum zihninde nasıl bir algıya sebep oluyor bilemiyorum. Fakat şurası muhakkak ki sened-i ittifakçı nedir, meşrutiyetçiler kimdir ve ittihatçılar nasıl insanlardı desek bilenler için yeknesak bir ifade çıkmaz. Birleştikleri buluştukları noktalar elbette vardı. Fakat aynı zamanda çok farklı fikirlere ve hedeflere de mensuptular.

CHP’li siyasetçiler tarih konusunda ilkokul hocalarından dinledikleri mavalların ötesine geçemiyorlar. Bir dönem onlardan dinleyip inandıkları bilgileri ölünceye kadar kullanıyorlar. Zannedersem farklı tek kitap okumuyorlar. Kılıçdaroğlu’nun tarihî gafları üzerine çok yazılar yazmıştım. Geçenlerde Bozüyük Belediye Başkanı M. Talat Bakkalcıoğlu 23 Nisan müsameresinde eline kâğıt tutuşturulan çocuk gibi sultanların hainliklerinden bahsedip duruyordu.

Geçen haftaki yazımda tehlikeli bir gelişmeye parmak basmıştım. İBB Başkanı yolsuzluk, usulsüzlük, rüşvet ve terörle iltisaklı olma gibi hususlarla gözaltına alınmıştı. Konu yargıda intikal etmişti. Neticede yargı, şahitleri, bilirkişileri dinleyecek, belgeleri değerlendirecek, araştıracak ve nihayetinde hükmünü verecekti. Elbette devlet ve milletin malını çarçur etmenin, hesabına geçirmenin, yolsuzluğun ve rüşvetin bir bedeli olacaktı. Terör mensuplarını desteklemek ise apayrı bir husustu.

Osmanlı Devleti’nde bugünkü belediye başkanının görevleri de kadıya aitti. Kadı ise devletin en önemli görevlisi idi. Adaleti sağlayan kadılardı. Osmanlıya adil devlet vasfını kazandıranların başında onlar gelirdi.

Ramazan-ı şerif ayı evliya ve ebrar için keramettir. Bazılarına göre Şehr-i Ramazan sadırdaki kalp, insanlar arasında peygamber, şehirler içinde Harem-i Şerif gibidir. Deccal’in Harem-i Şerife girmesi yasaktır. Ramazan-ı şerifte şeytanlar tutukludur! Peygamberler günahkârlara şefaatçi olduğu gibi, Şehr-i Ramazan da oruçlulara şefaatçidir. Kalp marifet nuru ve imanla süslü olduğu gibi, Şehr-i Ramazan da Kur’ân-ı Kerim okumanın nuru ile süslenmiştir. Şehr-i Ramazan’da mağfireti kazanamayan diğer ayların hangisinde mağfiret olunur? Bunun için kul, tövbe kapıları kapanmadan tövbe etmeli, Hakk’a inabe ve dönme zamanı geçmeden inabe etmeli ve dönmelidir. Ağlama ve ah etme zamanı geçmeden ağlamalı, Allah korkusu ile gözyaşı dökmelidir. Sevgili Peygamberimiz şöyle buyurmaktadır: “Kim inanarak ve önemini anlayarak ramazan orucunu tutarsa geçmiş ve gelecek bütün günahları affedilir. Yüce Allah şöyle buyuruyor: İnsanoğlunun oruç hariç her ameli kendisi içindir. O sırf benim içindir ve mükafatını da yalnız ben veririm.”

Bir kısım ilahiyat hocalarının “bana Kur’ân yeter” mantığı, sonunda gençliği deizmin pençesine düşürdü!.. Bunu ifade edenler bırakın gençlere İslam’ı sevdirmeyi başarmayı, kendileri İslam’dan kopup gittiler. Bunların yıllardır TV’lerde yaptıkları programlar sonucunda bilhassa dinî mevzularda herkes allame kesilmiştir. Bir âyet-i kerimeyi konuşurken sanki tefsir âlimi gibi bir havayla sunmaktadır. İnternette rastgele bir mealden aldığı âyet tercümelerini hemen paylaşmakta veya heva ve hevesine uygun düşen manayı yaymaya başlamaktadır.

21 Şubat tarihli Cuma Divanı köşemde, “Fatih Sultan Mehmed Han’a Darbe” başlıklı bir yazı kaleme almış ve  “Mehmed: Fetihler Sultanı” dizisi hakkında bazı yorumlarda bulunmuştum. Dizinin uzun bir süredir üç konu üzerinde yürüdüğünü ve maalesef üçünün de gerçeklerle hiçbir alakasının olmadığını an itibarıyla dizinin maalesef çöp olduğunu belirtmiştim.

13 Mayıs 2018 tarihli Cuma Divanı köşemde, “İslam Âlimlerinin Hassasiyeti” başlıklı bir yazı kaleme almıştım. Burdur M. A. Ersoy Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde görevli bir öğretim üyesi ile doktora talebesi (Tunahan Erdoğan-İsmail Karagözoğlu) ortak çalışmayla, “Bir eleştirinin eleştirisi: İmsak vakti tartışmaları”, (Dini Araştırmalar 25/63 (Aralık 2022), 477-500) adıyla bir makale kaleme alarak güya bana cevap vermişler.

Maalesef diziler eliyle tarihimizi ve tarihî şahsiyetlerimizi yalan yanlış kurgularla gözden düşürme ve itibarsızlaştırma furyası hız kesmeden devam ediyor.