Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci

Mukaddes kitaplar, insanın erkek ve kadın olmak üzere çift yaratıldığını söyler. Her ikisi de insan olmak cihetinden tanrının huzurunda eşittir. Ama fizikî farklılıklar tarih boyunca hep bazı eşitsizlikler, güçlünün güçsüze hükmetmesi neticesini doğurmuştur.

Kim derdi ki küçücük bir Viking kabilesi, koca bir millete ismini verecek; hatta tarihi yönlendirecek? Ruslar, birkaç asırdan beri dünya üzerindeki ciddi bir güçtür. Bundan en çok canı yanan da Türkler olmuştur.

1808’de hânedanın yaşayan tek şehzâdesi Mahmud’u öldürmeye gelenler, “Gerekirse Esma Sultan’ı padişah yaparız” demişlerdi. Halbuki kadının padişahlığı mümkün değildi. Böyle söylemeleri, Osmanlılardan başkasının tahta hak sahibi görülmediğini gösterir.

Müslüman halklardan birbiriyle en çok iç içe girmiş olanı Türklerle Araplardır. Bugün Arapların çoğu İslâm dünyasındaki ezilmiş, sinmiş hâlin, Türkiye sayesinde yok olacağına; tabiri caizse "yiğidin düştüğü yerden kalkacağına" inanmaktadır...

Lozan'da umumi affı kabul eden Cumhuriyet hükümeti, Anadolu hareketine katılmayan 150 kişiyi bundan istisna ederek sürgüne gönderdi. Bu isimlerin tespitinden itibaren nice trajikomik hâdiseler yaşandı...

Eskiler hayatı kare kare yaşar; saatin esiri olmazdı. Şimdi 'hayat-mesai-zaman' sistemi ile ömürler sanki kemiriliyor...

Akdeniz'in ortasındaki bu büyük ada, İtalya çizmesinin âdeta vuracağı bir top gibidir.

Türkiye'de demokrasi ve seçim geleneği zannedildiğinden de eskidir. Osmanlı Devleti'nde ilk seçimler, 1840'ta mahallî meclis azaları için yapıldı.

Vaktiyle yediden yetmişe herkesin istirahat maksadıyla toplandığı kahvehaneler, hem halka sosyalleşme imkânı sunan birer kulüp, hem de kültürü arttırmaya yarayan meclislerdi...

Geçenlerde gazeteler yazdı, artık peynirler açıkta değil, ambalaj içinde satılacakmış. Hatta bazısı peynir bile değilmiş, sahte imiş. Halbuki Türk mutfağındaki peynir çeşitleri Fransa'yı aratmaz...

Rus istilasına karşı vatanlarını korumak adına bir asır mücadele eden Dağıstan ve Kafkasya'nın şanlı kahramanı Şeyh Şâmil öldükten sonra bile hatırası, bilhassa Rus esaretinde yaşayan Müslüman halkların kalbinde yaşamaya devam etti.

İki metreyi aşan boyu, atletik yapısı, metâneti, ilmî kudreti, hitâbeti ve sarsılmaz inancıyla tanındı. Şeyh Şâmil'in teşkilâtlandırdığı mücâhidler, Rus birliklerinin korkulu rüyâsı oldu. Kafkasya'daki şanlı direniş bütün dünyada duyuldu.

Şemdinli denince akla şimdi terör geliyor. Yakın zamana kadar balı ve kendine has hoş kokulu tütünü ile tanınırdı. Ama Şemdinli'nin esas ehemmiyeti, tesirleri bütün Anadolu'ya kadar uzanan büyük bir ilim ve tasavvuf merkezi oluşuydu...

Mahpeyker Kösem Sultan, en az Hürrem Sultan kadar Türk tarihinin en meşhur hanımlarındandır.

1918'lere kadar dünya amme efkârı, Ermeni meselesi sebebiyle Türklere çok menfiydi. Ancak bazı baskılarla bu hava değişti. Ecnebiler, Ankara'ya destek vermeye başladı. Acaba ne değişti?

Osmanlı Ermenileri, bir yandan Rusya'nın politik emelleri için elverişli bir topluluk; öte yandan 19. asırdaki ekonomik güçleri yüzünden Rum, Yahudi ve Kürtlerin düşman olduğu bir halk idi. Bütün bunlar Ermenilerin sonunu hazırladı...

Doktorlar "Üç beyazdan uzak durun" dese de, hamur işlerinin hatırını sormamak Türk terbiyesine yakışmaz...

Osmanlıların, İslâm tarihindeki parlak rolünü ve itibarını gören bazıları, kendilerini hânedana nisbet iddiasında bulunmuşlardır. Bu sahte iddiaları ile çok safdilleri de kandırmaya muvaffak olmuşlardır. Böylesine, Romanov, Habsburg gibi Avrupa hânedanlarında da rastlanır.

Zeytin, Mukaddes Kitaplarda ismi övgüyle geçen bir yiyecek. Kur'an-ı kerimde en çok ismi geçen meyvelerden biri. Hatta zeytine yemin edilerek başlayan bir sure bile var.

Eskiden şehir denince, surlar; sur denince de çeşitli isim ve biçimlerde kapılar akla gelirdi.