Ragıp Karadayı

Yalnız başına kalan Kripto, ipek giysilerini çıkarıp bir çuvalın en altına koydu...

Arazi bir haftadır sisler içindeydi. Kayalı tepeyi açık kül rengi kalın bir bulut sarmıştı...

"Altınları dilediğin gibi harca. Yeri ve zamanı gelince de bu kıyafetleri giyersin..."

Yoğun alkış, koltuğun tam karşısındaki sırmalı büyük perdenin kımıldamasıyla kesildi!..

Daha işin ilk başında sözlerinin hüsnü kabul görmesinden büyük bir cesaret aldı.

​"Büyük davamızın kahraman evladı. Soylular adına sizi saygıyla selamlıyorum..."

Loş ışıkların aydınlattığı kalın duvarlı koridorlardan geçerek, ilerlediler. Bir çelik kapı açıldı...

​Aziz Kripto, sorulacak soruları ve bunlara verebileceği cevapları düşünüyordu.

​Kripto'nun gözleri yuvasından çıkacakmış gibi büyüdü. Korkuyla etrafına bakındı.

Güneş, bulutların arasından süzülürken, bir araba tozu dumana katarak yol alıyordu...