Rahim Er

Bu toprakları vatan seçen, hem vatan seçen hem vatan olarak koruyan ecdada minnet borçluyuz. 26 Ağustosların, 30 Ağustosların kahramanları bize dünyanın en değerli mirasını bırakmışlar.

Birleşmiş Milletler, ilk ânda bütün dünya devletlerinin eşit haklara sahip olduğu bir teşkilat intibaı vermekte ise de gerçek böyle değil. BM, 5'li patronaj altındadır.

Kaç nesil, düşman tehdidiyle büyüdü. Sınır komşularımız apansız topraklarımıza girip vatanımızı elimizden alacaklardı.

Bazı "ünlüler"e bir teklif götürülmüş. Teklif şu, bir mobilya şirketinin ürünlerini tanıtmak için bir reklam filminde yalnızca 30 saniye rol almak. Namı diğer "sanatçı" olan bu "ünlüler"den bazısı 30 saniye için 200-250 milyar isterken biri mütevazı davranarak 50 milyarı kâfi görmüş.

Aynı gün iki haber arka arkaya geldi. Birinci haber, bir İngiliz vatandaşıyla alakalıydı. Adam, bir miras talebiyle ortaya çıkmıştı, iddiasına göre dedeleri, 1895'te İzmir Uzunada'da bir Rum kadından bir ev satın almış.

Ağustos seli, Eceabad'ta bir ayıbımızı ortaya çıkardı. Sel, toplu defin yapılmış bir mezarlığı sökerek şehitlerin kafataslarıyla kemiklerini oraya-buraya dağıtmış, iç burkan manzara ekranlardan görüldü.

Geçmiş olsun, son 10 yılda görülmemiş miktarda yağmur yağacağı haberi büyük tedirginlik meydana getirmişti. Korkulan kadar olmadı ama haylice maddi kayıp var.

Samuel Huntington, Avusturya'da yayınlanan haftalık Profil Online dergisine verdiği demeçte mealen şöyle demiş:

Irak geçici devlet başkanı Gazi el Yaver, yanında dışişleri bakanı ve bir grup bakanla birlikte Ankara'da. El Yaver, ilk yurt dışı seyahatini gerçekleştiriyor.

Ortada bir 'kaza' olsa bile hadisenin oluş şekli meçhul. Makinistin kırmızı ışığa riayet etmediği iddiası olayın esrarengiz tarafını ortadan kaldırmıyor.

Dikkatli gözlerden kaçmamıştır, İstanbul'daki sağanak yağmurla Tokyo'daki toprak kayması aynı zamana denk geldi.

Birkaç ay evvel Diyarbakır belediye başkanı Osman Baydemir'i bir televizyon programında uzun uzadıya takip ederken bir çok kimse gibi biz de bir hayli ümitlenmiştik.

Tartışma geçen haftada kalmadı, aynı konu bu hafta da manşetlerde. Sanki, Türkiye'nin en hayati meselesi. Gündem, bir haftadır bir bayan atletle meşgul. Bir kere atletizmde bir derece aldı.

Bütün yorumlar, tahliller, konuşmalar ve en nihayet hükümler, gelen haber, verilen haber, yazılan haber üzerine kurulur.

İsraf, çağdaş insanının bir türlü yenemediği bir felaket. Çağdaş insan, hayata gözlerini açtığı ândan itibaren israfı körükleyen her şeyle karşılaşmakta. Vitrinler, reklamlar, dev mağazalar, markalar vs. vs.

Şu ân Irak'ta devlet yok, işgal ve işgalcilerin şekillendirdiği sun'i bir yönetim var. Iraklı da bölge insanı da bu muameleye lâyık mıydı?

Ve nihayet "Ordinaryüs Profesör Doktor" unvanlı son akademisyenimizi de kaybettik. Sulhi Dönmezer Hoca, önceki sabah 86 yaşında iken hayata veda etti.

Belki bilmeyenler vardır, o yüzden tarif etmeli; Gülhane Parkı, Topkapı Sarayı'nın Eminönü tarafı eteklerindedir. Vilayet tarafından girilip, Sarayburnu tarafından çıkılır, tersi de mümkün.

Sayıştay açıklamış, Vakıflar Genel Müdürlüğü, uzman ve araç yetersizliği yüzünden tarihi eserlerin envanterini çıkartamıyormuş, bu eserler tehlike altındaymış

Siyasete veda eden Bülent Ecevit, ilk defa 1974'de başbakan oldu. O seçimde Karaoğlan'ı ve dolayısıyla CHP'yi iktidar yapan dolmuşçu esnafı olmuştu...