Ünal Bolat

“Örnek alıyoruz” dedikleri adam (ben) iki gözü iki çeşme ağlıyordu önlerinde...

“Babamı hatırladım. Babam askerliğini 1942 de Trakya'da Kıraçlar köyünde yaptım derdi”

“Öyle samimi ve candan söylüyordu ki çocukluğum ve memleketim aklıma geldi, duygulandım...”

“Beş on dakika öylece kalan Kolbüken, mahcup ve perişan hâlde kalkıp yanıma geldi...”

​ “Biraz daha yaklaştığımızda köyümüzden Recep Emminin oğlu İsmail olduğunu fark ettik.”

“Sağ elinin içini uzatmışlar ve 'akşam rüyanızda gördüğünüz gibi öpünüz' buyurmuşlar...”

“Rahmetli babamın anlattıklarını da hatırlayıp bir kez daha üzüldüm...”

“Allah’ın gazabından korkmak kadar rahmetinden de ümidi kesmemeyi öğrendik...”

“Bu esasların, dünya ve ahiret hayatı için elzem olduğunu zamanla daha iyi anlamaya başladığımı söylemeliyim.”

​ “İsminin Ahmed olduğunu öğrendiğim güler yüzlü, müşfik bir ağabey ile karşılaştım...”

​ “O gece korkumdan endişemden değişik ruh hâllerinden sabaha kadar uyuyamadım...”

​ “Kulağıma bir tıkırtı geldi... Biraz dikkat ettim, kaldığım odanın kapısı çalınıyordu...”

​“96 yaşına geldiğinde Alzheimer’ın son aşamasında Balıklı Rum Hastanesindeki odasındaydı...”

“Konuşurken elini devamlı olarak hafifçe dizine vurur, ince kemikli uzun parmaklarıyla saçlarını düzeltirdi.”

​ “Öğrencilere yardım yapılmıştı da ayağımıza giydiğimiz botu ilk o zaman görmüştük.”

“Onlar bizim arşivlerde çürümeye terk edilen stratejik bilgilerimizi araştırarak başarıya ulaşıyordu...”

“Çok çalışıyor ve her gün araştırmacılara hakkı tanınan kontenjan evraktan fazlasını istiyordu...”

​ “Allahü teâlâ Ehl-i sünnet itikadını ve bu kitapları tanımamıza vesile olanlardan razı olsun...”

​“Bir öğretmen dedi ki, “Şunu fazla sevince boğup konuşturmayalım, doğruyu söyleyelim”

“Din kültürü ve ahlak bilgisinden başka Türkçe ve Fen Bilgisi derslerine de girmiştim...”