Ünal Bolat

“Aklım sıra Bolu’da dinlenme tesislerinde kaçırdığım otobüsümü yakalayacağım…”

​ “Havuzumuzun doğu cephesindeki küçük ama lezzetli mor incirler veren ağaçlar o günün anısıdır...”

“Hafta sonları patronları geliyormuş. Misafir sevmezlermiş. Mümkünse hafta içi gitsek...”

​“Yanına gidip her zaman yaptığım gibi elbisesinin bel kuşağını çekiştirmeye başlamıştım..."

​“Tabii biz şaşkınız. Sonra çocuk bize doğru yaklaşıyor, kâğıdı ve arkasındaki 20 lirayı verip gidiyor...”

​ “Niye almazsın be adam? Çocuğuna da mı acımazsın? Hediye veriyoruz işte nedir bu inadın?”

​Kendi ailesinin geçimini zor karşılayacak durumda olmasına rağmen o hep öğrencilere yardım ederdi...

Duruş, konuşma ve giyim-kuşam fevkaladeydi… Merak ettim doğrusu. Kim bu insan?

​“Oluyor bu hatırayı sizinle paylaşalı bir on sene… Ama o gün dün gibi hatırımda...”

​ “Okumaya başladığım Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabı hakikaten istikametimi çizdi...”

​ “Aslen Erzurumlu olan arkadaşım, doğma büyüme İstanbulluydu ve Necip Fazıl hayranıydı...”

“Mescitten ezan sesi gelip de bende hareket göremeyince abim şaşırdı!..”

Uyanıklık yapan şoförün arkasından bir iki söylendik ama “şimdi stres yapmaya değmez” dedik...

“Kocasının saçmalığına kızan Hüsniye yenge gidip durumu kayınbabası Duran Ağa'ya anlatır...”

​“Sizin anlattıklarınız ne ki; bir tane de ben anlatayım, misafirlere tercüme edersiniz...”

​ “Hacer ne iyileşiyor ne de ölüyordu. Dile kolay, tam yedi sene sürdü rahatsızlığı...”

“Örnek alıyoruz” dedikleri adam (ben) iki gözü iki çeşme ağlıyordu önlerinde...

“Babamı hatırladım. Babam askerliğini 1942 de Trakya'da Kıraçlar köyünde yaptım derdi”

“Öyle samimi ve candan söylüyordu ki çocukluğum ve memleketim aklıma geldi, duygulandım...”

“Beş on dakika öylece kalan Kolbüken, mahcup ve perişan hâlde kalkıp yanıma geldi...”