Ünal Bolat

“Çocuk bunları söyleyince içim burkuldu… Kendi çocukluğumdaki fakirliğim gözümün önüne geldi.”

​ “Sor be çocuk, sor da anlatsın sana baban annesi, babası ve kardeşlerinin macerasını.

“12 yaşında bir çocuk, babası varsa yanında kimden, neyden, niçin korkacakmış ki?”

“Haydarpaşa dalgakıranı mendirek ve Haydarpaşa... Bir tornistan bir çeyrek yol ileri. Gacırdayan halatlar...”

“O gün eve geldim ama o gece bitmek bilmedi… O bir gün sanki bir yıl gibi geldi.”

“Durumumu evde kimseye söylemedim. Çünkü onların da canı sıkılsın istemiyordum.”

“Rabbim bizleri vefalı, kadir kıymet bilen insanlardan eylesin, karşımıza böylelerini çıkarsın...”

​“Ben bile o genç yaşımda ablanın o ihlaslı ağlayışı karşısında kendimi tutamayıp ağlamaya başladım...”

​ “Manisa Adliyesinden öyle bir çıkışım vardı ki, sanki Manisa’yı fethetmiş gibi seviniyordum...”

“Hâkim Bey iki orta kahve söyledi. Allah’tan durum müsaitti, kahve içimi sohbete daldık...”

​Cahit Abi beni görünce gülümseyerek “Ooo Orhan Abi bu ne yakışıklık, hayırdır?” dedi...

“Beyefendi ben sizi çok sevdim. Ziyaretinize gelmek istiyorum, nerede çalışıyorsunuz?”

“Elimden geldiğince yardım etmeliydim babama. Başka çaresi yoktu; yüreğimi susturmanın.”

“Sabah erkenden çıktık yola. Kendi elleriyle benim için yaptığı tahta bavulu sırtına aldı babam...”

“Duyduklarımdan çok etkilenmiştim. Soruşturmayı olduğu yerde bırakıp lojmana döndüm...”

“Tam tutanağı yarılamıştım ki oda kapısı açıldı ve içeriye biri erkek biri kız iki çocuk girdi...”

“Sıra noter işlemlerinin incelenmesine gelince durum değişti. Denetim keyfim kaçtı...”

“Meslek hayatımın on bir yılını Adalet Müfettişi olarak Anadolu'yu dolaşarak geçirdim.”

“Bitmez, kredilerle ancak sahip oldukları iki göz betonun içerisine başlarını soktuklarında mutlu oluyor insanlar.”