Ünal Bolat

“Emanete sahip çıkmayışım, zarar etmem ve de güven sarsmamdan dolayı üzüldüm.”

“O akşam iftarı teyzemlerin evinde alelusul yaptıktan sonra gidip karakola teslim oluyor.”

“Dedemi bu işe bulaştırmışlar. Nefis ve şeytan daha da kötü olarak vicdan azabını sürekli bastırıyor…"

“Durumunu ve merakını, emekliliği yaklaşan güvendiği tecrübeli bir zabıtaya soruyor...”

“Ama elimden ne gelirdi ki... Tek tesellim gözyaşı, tek sığındığım yüce Allah’ımdı...”

Derler ki: “Siz siz olun ‘haram helal ver Allah'ım; aciz kulun yer Allah'ım’ demeyin!”

“Adamlar her şeye hazırlıklılarmış ki, herkesin arasında muhtarı silahla vurup öldürdüler.”

“Ben onları gençliğimden beri tırnaklarımla kaza kaza büyüttüm bre… Nasıl bırakır giderim?”

“Kapıyı açabilirdim aslında. Ama hayır. Beni engelleyen bir güç vardı… Bir mahcubiyet…”

“Kalbim küt küt atmaya başladı. Ayaklarımı sürüye sürüye kapıya doğru yürüdüm...”

“Anne hepsi tamam iyi de o zaman benim öz babam kim? Hayatta mı? Yaşıyor mu?”

"Ağlama sesi 'ablam'dan geliyordu. Ziya Amca’nın dizi dibinde oturmuş ağlıyordu…”

“Lezzetli bir yaprak sarmasını zevk içinde ısırırken dişine taş gelen adam gibi yaptı beni!..”

Çok defa rüyamda gördüm dedeciğim “hiç üzülme ben burada çok iyiyim” dedi.

“Bu sevgi ve muhabbetin, bir ölçüsü yok… Hayal edilemeyecek füzyon-enerji-sinerji...”

“Dünkü gazete yazılarını bir gün sonra da olsa okumak için kendi evine gazeteyi taşırdı...”

“Teyzem, çocuk kalbini de çok iyi bilen bir mürebbiye gibi kulağıma eğilerek fısıldadı...”

Gözleri görmeyen babama “üç kız kardeşimiz var biriyle evlen, burada kal” diyerek ısrar etmişler!..

“Olmaz olmaz demeyin, olmaz olmaz” diye bir atasözü vardır. Ben o gün bunu yaşadım”

“Bunları niye anlattım, gençler çabuk yoruluyor, yıkılıyor, bıkıp bırakıyor. Pes etmek yok”