Ünal Bolat

“Sevinerek içeri girdik… Doktor Bey masasında yine bilgisayarında bir şeylere bakıyordu...”

“Çok şükür şimdi iyileşmeye başladın… Ciğerlerinin ağrıdığını söyleyecek hâle geldin…”

Bu arada yeni baştan “ona bakalım, buna bakalım” derken zaman kaybolacak...

“Babasını da bir kalemde silip atamıyordu. Kahroldum. Neydi bu çocukların suçu böyle?”

“Kendisiyle bir saat önce hava alanında karşılaşmış ve hâl hatır sormuştuk...”

Hep derdim ki acaba o insanları biz de görür müyüz? Kerametlerine şahit olur muyuz?”

“Bilgin Abi saf mübarek… Söze inanan bir mümin… Hemen bir sarı taksiye atlayıp gider..”

“Yol ayrımında ayrılıp arabanın yönünü yokuşa verdim. Koyu bir karanlık hâkim oldu...”

“Artık ‘bu gece yarısı yalnız başıma yola çıkmak akıllıca bir iş değil' diye düşündüm.”

“Bilekliğinin en son nerede farkındaydın? Bilekliği kolunda ne zaman hatırlıyorsun?”

“Necibe Cice’min beyi Çanakkale Harbi'nde şehit düşmüş. Otuzlu yaşlarda üç çocukla dul kalmış...”

Dünür olarak istemeye gideceğimiz kız tarafı bizi çağırmaktan vazgeçtiklerini bildirdi...

“Her gördüğümün menfaatperest olup olmadığını sorgulamak için beynimi yormayı istemiyorum artık!..”

“Türkiye’nin 7 bölgesini gezmeden yurt dışına çıkmak bence 'desinler' demek olabilir...”

“Sen ki kim oluyorsun da Allahü teâlânın yarattığı bir nimete burun kıvırıyorsun?”

“Farklı farklı insanlarla tanışıyorduk. Kimi ilgisiz kalıyordu, kiminden iyi karşılıklar alıyorduk”

“Eşim şaşırmıştı. “Neden herkese bir dilim de bize bir tepsi?” dediğinde “Galiba bizi kalabalık gördüler” dedim.”

“Sanatı sayesinde İsmail vatani görevini Ankara Kara Kuvvetleri Komutanlığında tamamladı.”

“Babamın da beni okutamadığını anlatıp “tornacıya mı versem, marangoza mı?” dediğini söyledim”

“Para kazanabildin mi?” dediğimde “Allah bereket versin” ifadesini çok saf ve temiz kullandı.”