Ünal Bolat

Eskiler "alacakla verecek ödenmez" derlerdi. Rahmi Efendi’nin durumu da buna benziyordu...

“Askerden yeni gelmişti oğlu, henüz eli ekmek tutmuyordu. Gelini olacak kız ise kurnazdı!..”

​“Hacca geldim aklıma geldiniz telefonunuzu bir arkadaştan bulmuştum bir arayayım, dedim...”

“Biraz mahcup olmakla birlikte mecbur niçin orada olduğumu anlatmak zorunda kaldım...”

"Artık hiçbir yabancı güç, bu topraklara isim ve dinî gerekçe ile müdahale edemez ki!”

“Bugün yine, yanardağ patlamasıyla gündeme gelen Yeni Zelanda anılarımı paylaşacağım...”

“Bir denizyıldızı daha kurtuldu” dedim, öğretmen olduğum için mesleğimle gurur duydum...

“İnsanlarımızın birbirinin canına kastedecek kadar insanlıktan uzaklaşmış olması kan dondurmakta!..”

​“Uçak kalkana kadar bu fon ödeme işlemi tamamlanamazsa biletim de yanacaktı!..”

“Kızım, ben buraya sürekli gider gelirim. Buraları iyi bilirim. Hiçbir problem olmaz” dedi...

Merak edenler evine gidip baktıklarında onu kanepesinde ölmüş olarak buldular!..

“Herhangi bir maddi beklentisi yoktu. Ona teşekkür etmek dünyaları vermek gibiydi...”

“Minibüsün şoförü Osman’ı muhtarlık binasına götürdü. Muhtarı bularak onu tanıttı.”

​Kendi kendine "Sandıklı büyük ilçe, mutlaka son ana kadar giden olur, az bekleyelim” dedi...

“Akrabası canının çok sıkıldığını belirterek, bir an evvel görüşmek arzusunda olduğunu söylemişti”

​“Kitabı tutup cami ile birlikte kitabın fotoğrafını çekip sosyal medyada paylaşmışlar...”

“Bugün size ağabeyimin tehlikeli bal şakasıyla, ablamın bal üzerine hatırasını paylaşacağım...”

​“Bu mesele üzerinden 5 yıl geçti ama bazı şeyleri daha yeni yeni idrak etmeye başladım...”

“Bazen haberlerde sokak köpeklerinin insanlara saldırdığını ve yaraladığını duyuyoruz...”

Ağlayan bir çocuğu sakinleştirircesine elini köpeğin başına uzatıp onu sevmeye başladı...