Vehbi Tülek

Zigetvar Kalesi'ne iki taarruz yapıldı ancak kale fethedilemedi. Bahri Dede, fethi müjdeledi ve çok duâ etti. Nihâyet üçüncü defâ büyük bir taarruz yapıldı...

Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Saçları dağınık, kapılardan kovulan öyle kimseler vardır ki, bir şey için yemin etseler, Allahü teâlâ onları doğrulamak için o şeyi yaratır."

Aydî Baba buyurdu ki: "Şunu iyi bilin ki, insanlar bu âlemde yolcudur. Onların ilk konakları beşik, sonuncusu ise kabirdir. Hakîkî vatan, ya Cennet veya Cehennem'dir..."

"Bir mil uzakta da olsa, hasta bir kardeşini ziyâret et. İki mil uzakta da olsa, git, iki kardeşinin arasını bul. Üç mil uzakta bile olsa, Allah için sevdiğin kardeşini ziyâret et."

Ali Nâtikî'nin rüyâsında kıyâmet kopmuştu. Günahkârları zebanîler yakalayıp Cehenneme götürüyorlardı. Zebaniler kendisini de yakalayıp sürüklemeye başladılar!

Ahmed Şernûbî'ye rüyâsında Resûlullah efendimiz şöyle buyurur: "İstanbul'da Şeyh Nûreddîn'e git, ondan tasavvuf ilmini öğren. O, bu zamanda âriflerin reisidir..."

Kânûnî Sultan Süleymân, rüyâsında nûr yüzlü bir ihtiyâr görür. Kendisine; "Efendimiz, Eyüp'teki Baba Haydar, sizi kulübesinde bekliyor. Onu ziyâret ediniz" der...

Abdullah bin Mübarek, hac vazifesini ifa ettikten sonra, Harem'de uyuyakalır. Rüyasında semadan iki melek iner. Aralarında enteresan bir konuşma geçmektedir!..

"Ey oğul! Nefsine uymuş kimselerle berâber olma. Böyle kimseler gizli düşman olup, insanın yüzüne karşı dalkavukluk yaparlar, arkadan aleyhinde bulunurlar."

Mısır'da büyük bir kıtlık ve vebâ olmuştu. Ahmed Necibî oraya gidiyordu. Süt çocuklarının öldüklerini görür ve "Yâ Rabbî! Bu hâl çok acı" diye niyâzda bulunur... O anda bir ses işitir!..

"Yâ Rabbî! Nefsimi bana musallat kılma. Ona karşı beni yardımsız, yalnız bırakma. Nefsim bana acımıyor. Bana sen merhamet eyle. Ondan beni muhâfaza eyle!.."

"Müşkil bir mesele olursa, ehlini buluncaya kadar sabret. Nefsine uyarak sabrı elden bırakma! Zîrâ nefsin senin en büyük düşmanın olup, sabretmene mâni olmaya çalışır..."

Şeyh Azerî hazretleri, hikmetli şiirleriyle meşhur arif bir zat idi. 1380 (H.782) yılında Maverâünnehr'de İsferâyin kasabasında doğdu. 1462 (H.866) yılında vefât etti.

Âşık Paşa Kırşehir'de yetişen tasavvuf şairlerindendir. 1272 (H.670) târihinde doğdu. Osmanlı Padişahı Orhan Gâzi zamânında şöhret sâhibi olmuştur. En meşhûr eseri "Garibnâme"dir. Bir şiirinde şöyle buyuruyor:

"Allahü teâlâya kavuşturan yola dâvet edenler, fâsık kimselere dahi kaba ve kırıcı olmamalılar. Onlara rıfk ile muâmele edip, ihsân ve kerem göstererek gönüllerini hoş tutmalılar..."

Vezîr Süleymân Paşa, Ahmed Nahlâvî'nin bulunduğu yere vazifeli gelmişti. Bunu haber alan Nahlâvî, talebeleri ile birlikte vezîrin ziyâretine gider...

Aziz Nesefî hazretleri Mâverâünnehir bölgesinde yetişen velîlerin büyüklerindendir. Nesef şehrinde doğdu. 1300 (H.700) yılında vefât etti. Küçük yaşta ilim tahsîline başladı. Tasavvuf âlimlerinin sohbetlerinde bulundu. Sâdeddîn-i Hammûî hazretlerine talebe olmakla şereflendi. Hocasından icâzet, diploma, aldıktan sonra ilim öğretmeye başladı. Çok tesirli vaaz ve nasîhatler yapardı. Buyurdu ki:

"Komşular üç kısımdır. Birinin bir hakkı vardır. Bu, (hakkı) en az olan komşudur. İkincisinin iki hakkı vardır. Üçüncüsünün üç hakkı vardır. En fazla hakkı olan budur!.."

Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî hazretlerinin meşhûr talebelerinden Ateşbâz Velî buyurdu ki: "Tövbe bineği ne acâib binektir. Bir lâhzada sâhibini zeminden semâlara eriştirir."

"Halkı hakka dâvet eden kimse, canavar terbiyecisi gibi olmalıdır. Canavar terbiyecisi, nasıl uğraştığı hayvanın huyunu ve istidâdını bilip de ona göre davranırsa, o da öyle!.."