Vehbi Tülek

Mevlânâ Behâeddîn Kışlakî hazretleri buyurdu ki: "Nefsim için en güvendiğim amelim, Peygamber efendimizin Eshâbına sevgi ve hürmetimdir."

Câfer bin Ahmed es-Serrâc buyurdu ki: "Evliyaya muhabbet, dünya ve âhiret kazancının sermayesidir. Bu sermayeden mahrum kalana yazıklar olsun!.."

"Evliyâ, bütün gizliliğine ve tanınmamasına rağmen bir lamba gibidir. Etrâfını aydınlatır. İnsanlar, kendilerine gelen faydalı şeyin onun hürmetine geldiğini anlayamazlar..."

Ebû Hamza buyurdu ki: "Dervişin vatanı yoktur. Vatan olmayan yerde ülfet sıkıntıdır. Dervişin ülfeti, yaratılmışlardan ve Allahtan başkasından kesilince, o her şeyden sıkılır."

Atâ Süleymî hazretleri buyurdu ki: "Ölüm peşimde, kabir önümde, gideceğim yer mahşer, geçeceğim yol Cehennem üzerindeki Sırât köprüsüdür..."

Bosnalı Abdullah Efendi, hac dönüşünde, Konya'ya geldi. Orada vefât edip, çok sevdiği Sadreddîn-i Konevî hazretlerinin türbesi civârında defnedildi...

Abdülcelîl Çelebi buyurdu ki:?"Dert; Allah'ı gizlice anmana vesile olacaksa tüm dünya malından yeğdir. Dertsiz dua soğuktur. Dertli dua gönülden, aşktan gelir..."

"Bir velîde, iki çeşit nûr bulunur. Birincisi; rahmet ve şefkat nûru olup, bu nûrla, evliyâlık yolunda bulunmaya müsâid olanları kendisine cezbeder, çeker. İkincisi ise!.."

Ebû İdris Havlânî hazretleri, vefat etmesine yakın buyurdu ki: "Îmânının gitmesinden korkmayan kimsenin îmânı gider."

Abdülvehhâb-ı Şa'rânî devrinde, bâzı câhil din adamları Hanefî mezhebinin kurucusu Ebû Hanîfe'ye ve talebelerine dil uzatıyorlardı. Onlara güzel bir nasîhat etti...

Ahmed-i Bîcân buyurdu ki: "Vefâdan, cefâdan, acıdan, zenginlikten ve her çeşit nîmetten dolayı değişmeyen, mağrûr olmayan kimse sabırlıdır."

Ali Mahallî hazretlerine bir gün bir talebe geldi. Kendisinin çok muhtâç olduğunu söyleyerek bir şeyler istedi. O da; "Bulabildiğin kadar bana kurşun getir!" buyurdu!..

İkinci Bâyezîd Han, Baba Yûsuf Sivrihisârî'yi çok sever, sohbetinde bulunurdu. O da Sultanı çok severdi. Baba ve oğulluk sözleşmesi yapmışlardı...

Ebû İshâk Fezârî, Bağdat'ta bulunduğu sırada namaz vakitlerinin hesaplanmasında ilk defâ usturlâb âletini kullandı. Astroloji üzerine bir kasîde yazdı...

Atâî Ahmed Efendi, İkinci Selîm Hanın ilim ve edeb yönünden iyi yetişmesi için çalıştı. Ona bu hususta büyük hizmetleri oldu...

Şeyh Azerî hazretleri buyurdu ki: "Ben sana hikmetten bir nükte öğreteyim. Sen bunu yaparsan iki âlemde büyük adam olursun..."

Aziz Nesefî, Mâverâünnehir bölgesinde yetişen velîlerdendir. Nesef şehrinde doğdu. 1300 (H.700) yılında vefât etti. Çok tesirli vaaz ve nasîhat yapardı...

"Bir kimsenin münâzara ve muhâlefet yaptığını, sâdece kendi görüşünü beğendiğini, ısrarlı bir tutum içerisinde olduğunu görürsen; hüsrânın tamam olduğunu bil."

Bilâl bin Sa'd bir kimseye; "Ölmek ister misin?" diye sorar. O kimse de; "Hayır, ben biraz daha yaşayıp iyi amel yapmak, ondan sonra ölmek istiyorum" der...

Câmî Ahmed Dede, babasının vefatından sonra bütün mirası kardeşlerine bıraktı. Sebebini sorduklarında; "Malları verip, hâlleri aldık" cevâbını verdi...