Latin Amerika’da 40 milyon çocuk ebeveynleri tarafından terk edilmiş durumda

Latin Amerika'da toplamda 188 milyon çocuk bulunuyor ve UNICEF verilerine göre bu bölgede ebeveynleri tarafından terk edilen çocuk sayısı yaklaşık 40 milyon civarında, bu oran dünya genelinde terk edilmiş çocukların %40'ına tekabül ediyor. Bu çocuklar, genellikle sokaklarda yaşıyor veya büyük bir kısmı sokaklarda zaman geçiriyor.

Bu terk edilmiş çocuklar, cinsel şiddet, uyuşturucu bağımlılığı, organize suç örgütlerinin etkisi gibi tehlikelere maruz kalıyorlar. Onları sokaklara iten nedenler arasında yoksulluk, aile içi şiddet, doğal afetler ve çocukların korunmasına yönelik yetersiz önlemler gibi faktörler bulunuyor.

Çocuk haklarını savunan bir sivil toplum örgütü olan Cecodap'ın başkanı Fernando Pereira, dünya genelinde terk edilen çocukların yüzde 40'ının Latin Amerika'da bulunmasının en temel nedenlerinden birinin gelir adaletsizliğine bağlı yoksulluk olduğunu vurguluyor.

Pereira, ebeveynlerin ekonomik olarak yeterli olmadığı durumlarda çocuklarının temel ihtiyaçlarını karşılayamadığını belirterek, özellikle çok çocuklu yoksul ailelerdeki büyük çocukların sokaklara itildiğine dikkat çekiyor.

TEMEL SEBEP YOKSULLUK

Pereira, "Latin Amerika'da terk edilen çocuk oranının yüksek olmasının temel sebepleri arasında yoksulluk, aile içi şiddet ve çocuklara yönelik koruyucu politikaların ve eğitim kurumlarının yetersizliği yer alıyor" dedi. "Bu çocukların, kendilerinden daha büyük ve güçlü kişi veya gruplar tarafından korunma ve para kazanma ihtiyacı, yasadışı işler yapan grupların hedefine girmesine neden oluyor."

Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi'nin yaptığı bir araştırma, sokaktaki her on çocuktan dördünün bir madde bağımlısı olduğunu ve bu çocukların ortalama yaşam beklentisinin diğerlerine göre 20-25 yıl daha az olduğunu ortaya koyuyor.

Sivil toplum örgütleri, terk edilen veya sokakta yaşayan çocuklar sorununun eğitim, sağlık, barınma, korunma ve yaşam hakkı gibi temel hak ihlalleri problemine yol açtığını ve bu nedenle topyekûn bir mücadele gerektirdiğini belirtiyor. Ayrıca, bu durumun kalkınma, yaşam kalitesini arttırma ve dengeli bir toplum oluşturma hedeflerini olumsuz etkilediğine dikkat çekiyorlar.