"Her padişahın bir korusu olur"

Resûlullah efendimiz​ buyurdu ki: "Haberiniz olsun, her padişahın bir korusu olur. Allahın yeryüzündeki korusu, haram ettiği şeylerdir."

Ebû Hâmid İsferâînî hazretleri Şafiî âlimlerinin meşhûrlarındandır. 344 (m. 955)’de İran'da İsferâîn kasabasında doğdu. Genç yaşta Bağdad’a gidip, hadîs âlimlerinden hadîs-i şerîf dinledi ve fıkıh ilmi öğrendi. İcazet aldıktan sonra ders vermeye başladı.  406 (m. 1016)'da vefât etti.

Rivâyet ettiği bazı hadîs-i şerîfler:

Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular ki: "Helâl meydandadır, haram meydandadır. Şüpheliler ikisi arasındadır. Şüpheli birtakım şeyler vardır ki, insanların çoğu onları bilmez. Şüphelilerden sakınan, dînini ve ırzını korur. Her kim şüpheli şeylere dalarsa, koru etrâfında (davarlarını) otlatan bir çoban gibi, çok sürmez içeriye dalabilir. Haberiniz olsun, her padişahın bir korusu olur. Dikkat edin, haber veriyorum! Allahın yeryüzündeki korusu, haram ettiği şeylerdir."

Ebû Bekr-i Sıddîk radıyallahü anh, ezan okunurken, Resûlullahın ismini işitince, iki baş parmağının tırnağını öptü. Sonra, gözlerine sürdü. Niye böyle yaptın buyurulunca; "Sizin mübârek isminizle bereketlenmek için yâ Resûlallah!" dedi. "Güzel yaptın. Böyle yapan, göz ağrısı çekmez" buyurdu. Tırnakları göze koyunca; "Allahümmahfaz ayneyye ve nevvirhümâ" yani "Yâ Rabbî gözlerimi muhafaza eyle ve nûrlandır" demelidir.

Bir hadîs-i şerîfte; "Ezan okunurken ismimi işitince, iki baş parmağını gözüne koyanı, kıyâmet günü arar, bulur ve Cennete götürürüm" buyuruldu. Ezan okunurken, Resûlullahın (sallallahü aleyhi ve sellem) ismini ilk işitince; 'Sallallahü ve selleme aleyke yâ Resûlallah!' demek ve ikinci işitmekte; 'Kurret ayneyye bike yâ Resûlallah' demek, sonra, iki baş parmağını gözleri üstüne koyup, çekmeden; 'Allahümme metti'ni bissem'î vel-basari' demek, müstehâbdır. Resûlullah efendimiz bu kimseyi Cennete götürür."

Abdullah İbni Abbâs (radıyallahü anh) şöyle rivâyet etti: Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "Kıyâmet gününde dünyayı, kötü kokulu bir kocakarı suretinde mahşer yerine getirirler. Mahşer ehli; 'Bu kimdir?' diye sorduklarında, melekler; 'Bu sizin muhabbet edip öğünerek kıskandığınız, birbirinize buğzedip küstüğünüz dünyâdır' derler. Sonra dünyanın Cehenneme atılması murâd olununca dünyâ; 'Yâ Rabbî! bana tâbi olanlar vardı' der. Hak teâlâ dünyayı ehli ile birlikte Cehenneme atar."