Ünal Bolat

Babam “bu iş bizi batıracak hanım” diyordu, ağzı hararetten kurumuş yüzü buruşmuş hâlde...

“Gözümü açtığımda, arabamız dağ yamacı tarafında kayadan biraz ileride yolun kenarındaydı...”

“Her gün mahalle çocuklarının gittiği bakkalımız işlemez olmuş kepenk kapatmak zorunda kalmıştı...”

“Babamın yaşadığı ses kısıklığı bizi telaşlandırmıştı. Bir türlü geçmiyordu ve babam sürekli kilo kaybediyordu!..”

Teftiş kurulunda olayı arkadaşlarıma anlatıp “çocuk üstümde kalır, diye çok korktum” dedim!..

“Sağımdaki koridorun kenarında genç bir çift oturuyor, bayan gözünü hiç kırpmadan bebeğe bakıyordu...”

“Acaba rica etsem çocuğumu Trabzon’a kadar götürebilir misiniz? Hava alanında annemle babam karşılayacaklar.”

“Darendeli bir hemşehrime rastladım. Hâl hatır sonrası bana bundan sonra ne iş yapacağımı sordu...”

“Ben eşimden nasıl ayrılırım? Ayrılsam başkasına nasıl giderim? Gitsem kime güvenirim?”

“Nasıl açıklardım anneme? Ya bana inanmazsa? Ya söylediklerimi yanlış anlarsa?”

“Çaldırdım telefonu uzun uzun, açan olmadı… Hayrettin niye cevap vermez ki? Demek bir işi var”

“Bu yürüyüşlerde nice güzel arkadaşlıklarım olmuştur. Bir iki hatıramı sizlere yazmak istedim”

“Hanımı beyinden dolayı dul maaşı alamadığı gibi kocasının gayrimenkullerinden de hak alamadı”

“Noterler özellikle tapu vekâletnamelerinde bu konuya haklı olarak dikkat ediyorlarmış”

“Akşam eve geldiğimde saat 19.00 filandı… Noterden vekâlet alma işi de yarına kalmıştı.”

“Siz çocuğu olanlar, çocuklarınızın doğum tarihlerini bir bir ezbere biliyor musunuz?”

“Lütfen zorluk çıkartmayın! İçeride Noter Bey var gidin onunla görüşün isterseniz amca!”

“Alman gazeteleri 7-8 yıldır, Chorweiler’de polislik olaylar olmadığını manşetten veriyordu”

“Onunla birlikte o kattaki her odaya, her hastaya, hemşireye o kıymetli eserlerden dağıttık...”

“Hastanede yatanın en çok ziyaretçi beklediğini ve ziyaret etmenin önemini orada anlamıştım.”