Ünal Bolat

“Bizim yöremizde bir gelenek vardır. Felakete uğrayan komşusuna herkes yardıma koşar.”

“Dikkat ettim, delikanlıda bir tuhaflık vardı. Otobüse yetişmesine yetişmişti ama yüzünde bir üzüntü vardı.”

“Meğer ben altınları çalan kişilerle aslında anlaşmışım! O iki soyguncuyu tanıyor olabilirmişim!..”

Hızımı azaltıp el edenlere yaklaştığımda içim “cız” etti. Bunlar silahlı iki eşkıya idi!..

Ziyaret ettiğin kimse eğer aile büyüğünüz ise "hayırlı evlat” olarak size dua edecektir.

“Babama Finlandiya'yı görmek isteyip istemediğini sordum. Şaka yaptığımızı sanmış!..”

“İnsanın en büyük ihtiyacı onore edilmek, değer verildiğini ona hissettirmekmiş...”

“İnsana yatırım, gibi konular önemsenir ama genelde hayata geçirilemez Abdullah Usta hariç!..”

“Gazetemizi her gün apartmanın girişinden eve getiren ben, artık daha heyecanla bekleyeceğim!..”

“Birlikte odada oturduk, başka kimseler yoktu. Hâl hatır sordular, yarım saate yakın sohbet ettik...”

“Zile basacağım ve kim varsa kim çıkarsa görüşeceğim, kimse yoksa da evin etrafında gezinirim!..”

“Vatan millet hizmet sevdasını yaptığı işlere aksettiren merhametli şefkatli iyi bir yürek, adam gibi adam...”

“Ben bu sıkıntıları okul bittikten sonra memuriyet hayatımda da yaşadım hâlen de çekmekteyim...”

“Yıllar geçtiği hâlde sağ kulağımda azalan duyma hissi ve ağırlığı zonklamayı hâlen hissederim...”

“Ninem gariban, çaresiz elinden bir şey gelmiyor, o da babama söylüyordu. Ama babamın oralı olduğu yoktu...”

“Şimdi kimi gençler ne çalışmayı biliyor ne de toprağına, yurduna evine köyüne dönüyor...”

Gurbet bu kadar içimize işlememişti. Aileler bu kadar bölünüp parçalanmamıştı. İnsanlar, aileler hep bir arada yaşardı.

“Benim gençliğime benzeyen, hiçbir şeyin farkında olmadan oradan oraya savrulan gençler var…”

“Tesadüfen üç eski gazeteniz elime geçti. Yedi aydır bıkmadan tekrar tekrar okuyorum.”

“Yaşadığım bir ruh hâlimi uygun görürseniz gazetemizle okuyucularımızla paylaşmak istedim...”