Ünal Bolat

Abi sorma ya, dedi “ben de bir tosbağaya çarptım” diye dert yanarak anlatmaya başladı...

“Şoföre seslenmiş: Usta önüme bir tosbağa çıktı... Bunun için yavaşlayayım mı?”

Dükkâna gelen ikizlerden hangisine sorsam “ben almadım kardeşim almıştır” diyordu.

“Öğleye doğru bu arkadaşın hanımı geldi... Kendini tanıttı: “Ben filancanın hanımıyım...”

“Öyle bir zeytin ver ki sofraya gitsin gelsin” diyen ablanın o sözünü hiç unutamıyorum...

“Daha yaşınız çok genç bir hevesle kaçıp Akhisar’a geldin yarın pişman olmayasın!..”

“Ben çat pat da olsa Rusça konuştuğumu görünce Liza’nın yüzü güldü (haraşo) dedi...”

“Mehmet devlet yurduna yerleşmiş, okuluna başlamış herhangi bir sıkıntı çekmemiş...”

“Yıllar boyu hiç unutamadığım, o korkunç gürültü bir çıngıraklı yılandan geliyormuş.”

“Vergiler o kadar yüksekti ki, koyunu veya keçiyi satsan, belki de vergisini karşılamazdı.”

“Ekin biçme zamanı yayladan köye olsa olsa bir iki veya üç kilo yoğurt gönderilirdi.”

“Yok eşyalar gözümde değil, sen balkondaki bisikleti indirebilir misin onu söyle bana?”

“Ve o müthiş zelzele… Salla salla bitmiyor. Çatırtılar çuturtular, aşağıda bir şeyler koptu kırıldı ama…”

Tam çıkacaktım hanım önüme geçti “kabahat sende” dedi “arabayı niye arsanın ortasına bırakıyorsun!

“İnsanları doğduğu yerde yaşamaya teşvik etmeli, tarım ve hayvancılığı geliştirmeli...”

“Ticaret müşavirlerimiz ülkeye, diplomasiden çok daha fazla katkı sağlamaktadır.”

“Necati Ağabey elinden kaçıracaklarmış gibi mendili sıkıp cebine indirdi ve itiraz etti"

“Koşup dışarıdaki özel kalem müdüründen mendil istedi ama onda da kâğıt mendil vardı.”

“Mendil kuru bir kumaş parçası değildir. Onlar bazen sevincin bazen hüznün duygularıyla dolar...”

Onları ardından “amin” diyerek yolcu ettikten sonra baktım ki rahatsızlığımdan da eser kalmamış...