Yasemin Bozkurt

Eski ama eskimemiş bir ilişkiye geri dönerken arkanızda bıraktığınız insanı düşünür müsünüz? Kadınların çoğu evdeki huzur bozulmasın diye taviz vermeye devam ediyorlar. Erkekler de en istenmeyen isteklerini her şeylerini paylaştıkları kadınlardan istiyorlar. Karmaşık bir durum. Eşlerini onları seven kadınları "anne" gibi görmek tehlikeli bir yaklaşım. 25 yıllık evli bir çift düşünün. Siz kadın tarafını oynayın. Ben de erkeğin inanılmaz teklifini anlatayım. Savunmaya değer bir konu mu? karar verin!

Ne deniz mavi, ne de gökyüzü... O zaman gördüklerimiz yalan mı? Doğanın işleyişi gözü yanıltıyor mu? Yalanlar, gerçek bir olguyu maskeler. Ben öylesine bir yalan, daha görmedim, işitmedim, bilmiyorum. Okuyun kararı siz verin. Uzaktan mavi gördüğünüz deniz suyunun beyaz köpüklerinin olması sizi şaşırtmıyor. Yalan üzerine kurulu bir hikaye beni suyun mor olmasından daha çok sarstı. Adeta kalbimin üzerine bir yumruk yedim... Çok uzattım değil mi? Tamam anlatmaya başlıyorum:

Hayatınızın provasını yapsanız, oyun kaçıncı perdede sona ererdi. Kendinize en iyi rolü alır mıydınız? Yoksa en iyi zordur deyip, perdenin kapanmasına 10 dakika kala bir rolle mi yetinirdiniz? Sizi sevdiğini söyleyen erkeğe çiçek kokulu örtülerde sevgi tadında yemekler hazırladınız yıllarca. Beyaz çarşaflarda uyuttunuz, bebek gibi büyütüp, çocuk gibi şımarttınız... Hayatınızın rolünü ona verdiniz... Perdenin kapanmasına az kala araya bir 'Az sonra' giriyor. Bu az sonra, eşinizle sınırlarınızı çizen başka kadın. Perihan Hanım, ellili yaşların ilk basamaklarında rolü başka bir kadına kaptırmış. Eşi Mehmet Bey, fazla uzaklarda aramamış başka kadını. Komşusu Zuhal, gözüne kestirmiş, Perihan Hanım kocam kırkından sonra azdı diye yakınıyor. Otuz yılda birlikte kurdukları işi, kazançlarını, ilk heyecanlarını anlatıyor. İlk ev, ilk araba, ilk çocuk... Evliliğin temeline atılan Mayıs gülleri gibiydi. Ama yaşlar, yıllar ilerledikçe, kayık gemiye dönüştükçe hayaller tek tek yerine oturunca daha ne kaldı sorusuna cevap geliyor.

Biz kadınlar şefkati, acımayı aynı anda hissederek kendimizi erkeklerden farklı olduğumuza inandırmaya çalışıyoruz. İnsana ait duygular bir araya gelince rol dağıtımı yapıyor mu? 'Şefkat, sen kadına git.' 'Öfke' erkekte kal. İhanetteki istikamet erkek mi diyorlar? Mustafa Bey, kırk beş yaşında. Saçlarına çok beyaz düşmüş. Gözleri yere paralel konuşuyor. 'Yirmi beş yıldır, gece gündüz demeden hep çocuklarım için çalıştım, onları ev sahibi yaptım. Karımın bir dediğini iki etmedim, o beni aldattı?"

Herkesin bir fiyatı var mıdır? Yoksa bazıları 'numunedir satılmaz' levhasıyla mı yaşarlar? Boyutunuz ne olursa olsun doğru söyleyin; hayalinizde ağırlığınızca altınla tartılmak, yok mudur? Peki, aşkın ağırlığı ne kadar altın? Kendimize değer biçerken vereceklerimize göre mi yoksa karşı taraftan alacağımıza göre mi fiyatımızı belirliyoruz! Güzel bir kadın, beğenmediği sevmediği bir erkekle evlenmek için uzun bir liste hazırlarsa buna dürüstlük demek doğru olur mu? Zeynep, yukarıda envanterini çıkardığımız tüm ihtimallerin içinden bağırıyor: "Onu sevmedim, istediklerimi yaptığı için beraber oldum. Evlendim!.."

Duygusal istismar uzun zamandır gizli kalmış, çok tehlikeli bir konudur. Hele duygunun kökü aileye gidiyorsa sağlam bir sevgi için cinsiyetin ne önemi var. Anne baba olarak çocuklarımızı cinsiyetlerine göre seversek bu adaletsizliğin bedelini nasıl öderiz. Bir gün kenara fırlattığınız 'kız' diye yüzüne bakmadığınız çocuğunuz size şöyle bağırabilir: 'Babamı reddediyorum. Nüfus kâğıdının baba adı hanesi boş kalsın!'

Bir ilişki kurmak için ne yaptıysanız, bir ilişkiyi sürdürebilmek için de aynısını yapmaya devam edin... Gerçeklerle yüzyüze gelince yalanın renklerine sığınmak doğru mu? Gerçek, üzerinde durulacak tek güvenli zemin midir? Eğer öyleyse yalan üzerine kurulan evlilik mutlu olmaz mı? Ben son soruyu "evet" diye cevaplamak istiyorum. Ve itiraf ediyorum. Bir yalana ortak oldum. Hem de bir erkeğin gözlerinin içine baka baka...

Kadın, fiziksel ve psikolojik olarak kurban rolünde olduğu zaman "katlanıyor". "Neye katlanmak" sorusuna cevap ararken o konuşuyor. "Bana arada sırada bağırır. Başka kadınlara gider ama biz birbirimizi deli gibi seviyoruz." Karmaşık, kancalı bir ilişkide sabreden derviş rolünün kahramanı kadın bağımlılık oluşturan kötü davranışı hayatın kendisi zannediyor. Yani köyünü dünya sananlar vardır ya işte böyle bir şey, kötü davranışlar bağımlılık yapan ilişkiler... kadın çaresiz, normaldir. Na'palım diyor. Erkek ısrarlı, farkında olmanın huzurunu yaşıyor. "Yok ben böyle değilim karımdan özür dilerim hata yaptım."

Öykü dramatik... Elini tutsa evlense bu kadar uzun sürer mi aşk?.. Bir yandan Fatma hanımı teselli ediyoruz, bir yandan da Hikmet beye uzun saçlı kızın adını soruyoruz. "Söyleyemem. Belki bir bilen vardır. Ayıp olur" diyor. Böyle incelikler de var mı derken bir telefon bağlanıyor. Garanti ediyorum. Bundan sonra okuyacaklarınıza inanmayacaksınız. İnanın, inanın... Telefonda genç bir kız "Hikmet bey diye söze başlıyor. Ben o uzun saçlı aşkınızın kızıyım. Annem şu anda sizi izliyor. Beni aradı. Ona söyle ben iyiyim. Merak etmesin dedi" şok!.. Hepimiz nefesimizi tuttuk Hikmet beye bakıyoruz. Koca adam ağlıyor. Hüngür hüngür. Kravatı bile ıslandı. Soruyor: Saçları hâlâ uzun mu?..

Gerçeği söylemek zorsa, yalana başvurmak mı gerekir! Yalan ne renk. Pembesi, beyazı, allısı, güllüsü var mı? Hangi renk daha az acıtır. Eğer Sabahat hanımın eşi 18 yıllık kocası ona "Başka bir kadını seviyorum. Gel ayrılalım" diye gerçeği söyleseydi, kabul eder miydi? Sabahat hanım 18 yaşında kaçarak evlenmiş. 3 çocukları aileye mutluluk katmış. Eşi bir otobüs şirketinde şoför olarak çalışıyor. Eve her dönüşünde mutlulukla karşılıyor eşini Sabahat hanım. Yoruldun gel şö

İki kadın el ele vermişler, biz onu istiyoruz, bize Zehra'yı bulun, diye ağlayan sesleri ile yalvarıyorlar... Leyla hanım kızımı bulun... Leyla susuyor, Selma hanım başlıyor. Benim canım gelinim Zehra nerede olursa olsun o bizimdir. Onu alacağım.. İki kadının paylaşamadığı Zehra'yı merak ediyoruz. Anne Leyla hanım kızının ilk kez 17 yaşında evden kaçtığını yaşı küçük olduğu için bulunduğu zaman eve döndüğünü anlatıyor. Zehra'nın sözde hiçbir sorunu yok. Bu kaçışlardan birinde Selma hanımın oğlu ile tanışır. Evlenirler anne mutlu, koca buldu artık kaçmaz diye düşünür. Nerde... Zehra bir kez alışmış kocası askere gidince 5 ay zor durur sonra ver elini "özgürlük"... Kayınvalidesi iki gözü sağanak yağmur gibi ağlıyor. Gelinim kızım Zehra ben onsuz yaşayamam. Hepimiz şaşkın anne duruyor. Kayınvalide gelinim diye ağlıyor.

"Birisi kapıyı çalıyor galiba" "Kimsiniz?" "Senin sesinim artık çıkmak istiyorum, yıllarca boğazında düğümlendim. Çıkıp anlatmak, paylaşmak, sesimi duyurmak istiyorum."