Yetenekli Kalemler

Bilmiyorum anne çok mu soru soruyorum?

“Bilmek” yönünden insanları dört gruba ayırmışlar.

Size kısacık bir hikâye, bir masal anlatacağım ancak, eksik yerlerini herkes kendisi tamamlayacak.

Çocuklar masalları sever, büyükler de hikâyeleri. Masal ve hikâyelerle öğrenilenler daha kalıcı izler bırakıyor, kolay kolay unutulmuyorlar. Masal ve hikâyeler neden sevilir ve neden unutulmaz etkiler bırakır?

Desem ki; “Ah köpoğlusu” seni benden, beni senden kopartanların yedi ceddine...

Çocukların dünyasına inmeliyim, onları övmeliyim. Aşırı hareketlerini, eleştirmek yerine onlara kendimi kabul ettirmek için beğenmeli ardından kibarca rica etmeliyim:

Biraz uzaklara… Tarihin derinliklerine gitmeye ne dersiniz bugün?

Haydi! Gülümse arkadaş; Her şeyi koy bir kenara… Sıkıntıları, acıları, dertleri; sana yapılan haksızlıkları, kötülükleri, seni üzenleri unut, hepsini koy bir kenara.

“Bir zamanlar bir oduncu varmış. Küçük bir evinde mütevazı bir hayat yaşıyormuş. Sattığı odunların parasıyla da geçiniyor hatta herkese iyilik ediyormuş.

Günümüzde insanımıza seminer, konferans açık oturumlarda ise “Başarı”, “değişim”, “markalaşma” gibi hoş kavramlar önerilir. Bence hepsinin geri planında içten içe bir bencillik bulunur… Paylaşmak, yardımlaşmak, kanaat etmek gibi insani duygular köreltilir.

Sorarım sana… Diğer canlılar da insanlar gibi olsaydı dünya nasıl bir kargaşa yaşardı?

Ben sana “aşkım” diyorum… Sen aşka inandığını söylüyorsun…