Bir mübarek zat beni çukurdan çıkarıyor
Yıl 1995... Haziran ayında askerden yeni geldim. Manisa/ Demirci, İcikler köyünde tütün tarlasında, tütün hasadı yapmaktayım. Çevrem manen çok bozuk. Dua ediyorum, "Allahım beni bu kötü arkadaşlardan kurtar..." diye.
Gece rüyamda ben bir çukurun içine düşmüşüm, zıplıyor zıplıyor çıkamiyorum. Hiç tanımadığım bir mübarek zat elini uzatıyor, koluna sıkıca yapışıyorum ve beni çukurdan çıkarıyor.
Yine aynı yıl Kasım ayının 25'inde, Türkiye Gazetesi Salihli Bürosu'nun camına yapıştırılmış "Dağıtıcı, montajcı aranıyor" diye bir ilan görüyorum. İçeri giriyorum. duvarda bir resim... resme takılı kalıyorum. Bir yerden tanıyor gibiyim ama çıkaramıyorum. Resim kime ait? Nereden tanıyorum acaba? Ne zaman görüştük?
İşe başlayalı üç gün oldu, büro müdürü arkadaşa, "Duvardaki, babanızın resmi mi?" diye soruyorum (Bilmiyorum ki!) Arkadaş "Babanız mı?" soruma gülerek, anlatıyor...
Yaa efendim... İşte o an hatırlıyorum. Haziran ayında beni çukurdan çıkaran işte bu mübarek zattı; Enver Ağabey'di.
Vefatlarından birkaç yıl evvel, Enver Ağabey'le müsafeha ederken, "Efendim, beni işi siz almıştınız" diyorum. "Çukurun içinde çok terlemiştin" buyuruyorlar. Allahü teâlâ gani gani rahmet eylesin. Mekânı Cennet olsun. Amin.
Gürkan Kanat/ Aydın
'da Takip Edin!
