ENVER ABİLER
Enver Ağabey'in ahirete irtihali hepimizi derin bir üzüntüye gark etmiştir. Sakarya Üniversitesinde okurken İhlâs öğrenci yurdunda kalmıştım. Enver Ağabey'imizi ve Ehl-i Sünnet itikadını tanımak ilk orada, kendilerini görmek ve mübarek ellerini öpmek ise Yalova'da mescitte, bir akşam namazında nasip olmuştu. Yüce Rabbim ilk önce Enver Ağabey'imizin sonra da vekili olan Mücahid Ağabey'imizin yolunda bulunmayı ve emirlerinde olmayı bizlere nasip eylesin. Allahu teâlâ inşaallah şefaatlerine nail eyler. Kıymetli Ağabey'imize aşağıdaki şiiri armağan ediyorum:
"Anam de!" Yandı yürekler, vefat etti Enver Abiler.
Hoş bir sada bırakarak, deni dünyayı terk ettiler.
Mirasınız kaldı bize, kitaplarımız, gazetemiz.
Emrinizdir hepimize, hedefe varsın abonemiz.
Devam edelim gayrete, çünkü aşığız Abimize.
Muradımız hakikatte, kavuşmak şefaatinize.
Üzüleceğiz her zaman, gönlümüz biçare olarak.
Cihanı son aydınlatan, O Nur'a hep hasret kalarak.
"Allah de be yav!" abiler, bizler ümitsiz değiliz ki.
Hocamız evlatlarını, son günde yalnız bırakmaz ki.
İsmi şiirde gizlenen, yüreğinizden bir parçanın,
Daima hizmetindeyiz, kurduğunuz İhlâs Vakfı'nın.
Ölümden haber verdiniz, dinlediğimiz son sohbette.
Rızık sona ermedikçe, görevde değil ziyarette.
Eyüp doldu taştı o gün, kıldırdı nemaz Said hoca.
Nicemiz gözyaşı ile, O Nur'a eyledik iltica.
Bilal A. – Muğla/Dalaman
'da Takip Edin!
