Filmde oynadım bana böyle hitap etti

Öncelikle Enver Ağabeylerle olan hatıraların yazılmasıyla ilgili böyle bir sayfa açtığınız için İhlas Holding, Türkiye Gazetesi yöneticilerine ve çalışanlarına teşekkür eder, başarılarınızın devamını dilerim.
Enver Ağabey ahiretimizi kurtarmak gayesiyle çok çalıştı. Birçok hatıram var fakat bir insan için dünyada en önemli iki dönüm noktası olan iş ve evliliğimi Enver Ağabeylere borçluyum.
Yıl 1989 annem rahmetli evlenmem için baskı yapıyordu. Fakat evlenmeyeceğimi, eğer evlenecek olursam kısmetimin beni bulacağını söylerdim. Böylece bir seneye yakın geçmişti. Haberim olmadan birkaç isimle beraber evlenecekler listesi diyerek Muhterem Enver Ağabeyimize ismimiz gitmiş. Enver Ağabey ismimizin üzerini yuvarlak çizgiyle çizmiş ve önce bu evlensin demişler. Kütahya'dan Cemil Sancar ağabeyin kerimesiyle dini nikâhın yapılacağı gün Enver Ağabeyler Mücahid Ağabey de yanında teşrif ettiler. Hanımım vekâleti babasına vermeyince yerlerinden kalktılar, vekaleti aldılar ve hanımımın baba vekili oldular. Daha sonra bana "Damat" diye hitap ettiler. Rahmetli annem de son oğlunun mürüvvetini gördüğü için çok dua etmişlerdi.
TGRT'nin ilk yıllarında biz de bazı filmlerin yapımında görev aldık. Bir filmde deli cesareti kendim oynadım. Film istediğimiz gibi olmamıştı fakat Enver Ağabeyler bizi cesaretlendiren bir mesaj vermişti. "Bu filmle büyük bir hizmete vesile olduk" anlamına gelen bir haber gelmiş ve daha iyisini yapabilmek için cesaretlenmiştim. Bu filmden sonra bana "Artist" diye hitap ettiler.
Bir zaman sonra Enver Ağabeyler Almanya'da buyurmuşlar ki: Hocasının Damadı Alaattin-i Attar hazretlerinin filmi çekilmeyecek mi… Elhamdulillah bu filmin yapımcılığını yapmak bize nasip oldu. Şimdilerde Enver Ağabeylerin davasına inanmış üç çocuk babasıyım ve öğrenmemize vesile olduğu işten rızkımızı kazanıyoruz.
Allahu teâlâ rahmet eylesin bizleri de şefaatine nail eylesin. Amin.
Aşağıya hastanedeyken ve vefatlarından sonra acizane yazdığım şiirleri de sizlerle paylaşmak istedim.
Beklemekteyim...(Hastanedeyken )
Bugün ya bahar gelir ya kış
Tutturduğum ağıt söylediğim ağır
Yârin gözlerine değmiş bir bakış
Büyük imtihan ve hep kahır
Hasretinden yanıyor bağrım
Sensiz ben ne yaparım...
Ağlamak kolay gözyaşı bedava
Yokluğun sarmış sarmalamış soğuk
Dudaklarımdan dökülüyor yanık dua
Boynumuzu bükmesin ilahi buyruk
Dişlerim sıkılı beklemekteyim
Çok ama çok özlemekteyim.
Akıl susmuş iflasın eşiğinde zihin
Kuş kafesini zorluyor figan var
Her an düşüncemde gülen gözlerin
Uzaktan bakabildiğim sevgili yar
Ellerim yumruk olmuş durmaktayım
Seninle konuşmak için susmaktayım.
Ömür bir hiç sensiz zarar ziyan
İzlerin düşmüş bastığın yollara
Feda olsun bin can yıkılsın bu han
Güneşinle parlat yeşil düşür kırlara
Alnım seccadede aciz kalmaktayım
Secdede Rabbime yalvarmaktayım
Ah ne olurduk…(Vefatlarından sonra)
Şu İstanbul'un ara sokaklarında
Kaybolurduk
Kar yağar erir
Biz eriyen sularla
Yok olurduk
Bir meçhul gemilere biner
Sır olurduk
Sevgiden sevgiliden yoksun
İlimden habersiz
Hiç olurduk
Geceyi gündüzü karıştırır
Yazı baharı unutur
Renkleri buruşturur
Gözleri görmez
Kör olurduk
Ah ne olurduk
Kupkuru yaprak olurduk
İçi boş kozalak olurduk
Ağaçlarımız meyve vermez
Bahçelerimizde bülbül ötmez
Güllerden bi-haber
Sağır dilsiz olurduk
Bir rüzgarla savrulur
Kıvılcımla kavrulur
Direksiz virane bina olurduk
Olmasaydınız eğer
Sevmeseydiniz bu kadar
Tutmasaydınız ellerimizden
Uçurumdan yuvarlanır
Toz olurduk
Cemalinizle şereflendik
Bahtiyar olduk
Sohbetinizde bulunduk
Mesrur olduk
Giderken kazanan siz oldunuz
Kaybeden maalesef bizler olduk
Kutsal Görev
Büyük tufan koptu
Bütün sandallar gitti
Birden bir gemi durdu
Çekti aldı beni içeri

Titreyen elimden tuttu
Güler yüzlü bu kaptan
Sevgisi bizleri yuttu
Kurtardı dalgalardan

Baktım yüzüne nurdu
Üzmezdi hiç kimseyi
Hep kalbinde uyuttu
Merhametiyle sardı bizi

22 Şubattı ve soğuktu
Bir kıyıya bıraktı bizi
O sevgilisine kavuştu
Kutsal görevi bitti

Gemi yolunu tuttu
Taşıyor azimle emaneti
Rota ehli sünnet yolu
Baş tacı ettik Mücahid'i
Mehmet Tuncer