Şirin Berber

Ersun Yanal'ı tebrik ederek yoruma girelim... Manisa'yı bir Avrupa takımı kimliğine taşıdığı için... Memleketin "geri vites" ustası teknik adamlarından farklı tarzı için... İsme, resme bakmadan her malzeme ile aynı futbolu oynattığı için... Yeşil çimlerde yaktığı ışıkla bir şehri aydınlattığı için...

Vahit Hoca'nın savunma taktikleri puana yeter mi? Çok tanıdık bir şekil uyguluyor Boşnak teknik adam. Yıllar önce adına Çanakkale geçilmez derdik.

Geçen maç formsuzdu Gerets. Oyunu okuyamadı. Futbolun güzel tarafında ısrar etti. Çok pasa puan verilir zannetti. Daha fazla topa sahip olmasına rağmen pozisyon üretmeden 90 dakikayı bitirdi.

Baştan sona kadar mahkum oynadı Trabzonspor... Ömer Rıza'yı önde bıraktı, arkada 10'lu bir blok kurdu Vahid Hoca... Öyle bir blok ki "Saldım çayıra Mevlam kayıra" misali dizilmişler kale sahasına mevkileri iptal etmişler. Yapabilseler üst üste duracaklar. Kaptıkları topları, ileri vurmaktan başka bir şey yapmıyorlar.

Bu futbol nasıl tarif edilir?... Dar alanda kısa paslaşmalar desem olmaz... Beş pas üst üste yapamıyorlar... Niyet o, fakat beceren yok... Araya bir odun ayaklı giriyor, hareket bozuluyor...

Daha geçen hafta anlaşılır oyun yapısından, takım hareketinden bahsetmiştik. Kupa oyunu üzerine ne yazılır?

Trabzon taraftarına laf eden çarpılır. Biraz ışık görsün, doluyorlar tribüne. Kadro güven versin yeter ki... Ara devrede yapılacak işlere imza attı yönetim. Boşnak Hoca işaret etti, onlar aldı. Lig için oldukça iyi bir futbolcu grubu oluştu.

Anlaşılır bir oyun yapısına kavuştu Beşiktaş. Bir iki mevkide futbolcu yetersizliği olsa da, takım hareketi bir mantık üzerine yürüyor... Diyar'ın derdi bitmiyor. Doğru teknik adamı buluyor, doğru kadroyu oluşturuyor. Bu kadro bu kadar oynar noktasını yakalıyor. İhtiyaca cevap verecek kadar futbol oynanıyor. Fakat futbolun düdükçüleri müsaade etmiyor... Beraberlik ağır basıyor bu oyunda... (İlk maç: 1-1)

Sahanın zemini belirleyici oldu. Futbolun istediği hamleleri yapmak oldukça zordu. Takım hareketi ikinci planda kaldı. Futbolcu kalitesi bile sıfırlandı.

Kupada saha zeminine takıldı F.Bahçe. O şartlarda taktik, sistem, diziliş yanlışı aramak acemiliktir. Söylenecek tek şey, ekibin çevre şartlarına uyum sağlamakta sıkıntı çektiğidir.

Anlaşılmaz bir şey değil söylediğimiz. Fabrikanızda, iş yerinizde ne yapıyorsanız burada da aynısını yapacaksınız.

Aurelio ve Selçuk yok. Her takım için problem olur. Orta saha da açık verir Fener. Anelka, Nobre gol silahları. Pas gelirse atarlar. Alan daraltma ustası, çok koşan diri bir Gençler, Fener'in oyununu zorlaştırır. Alex'in bu tip maçlarda verimsiz oynaması başka bir detay... Büyük ihtimal beraberlik, sonrası Fener... (İlk maç: 0-0)

Hazırlık kamplarında kullanırlar çocukları. Daha çok da ara devrede. Yıl içinde eksilen profesyonel kadroyu tamamlamaktır niyet. Piyon olarak kadroda bulundururlar...

Hedefi açıkladı Sayın Başkan. Seneye şampiyon Trabzonspor. Olur mu? Olur! Yükü kaldıracak futbolcuların yanına en az onlar kadar iyilerini katarsın. Kısa zamanda ekip uyumunu sağlarsın. Al sana Şampiyon Trabzonspor.

Bizim çocukları birer birer çalımlar Alex. Üç beşini ipe dizer Anelka. Kafa kafaya çarptırır çoğu zaman. Yordanov, El Tayyib, Yattara, Kleberson, Aurello daha niceleri keyif sürer futbol sahamızda...

Doğru karar vermiştir Trabzonspor delegesi. Beş yıllık hayal tacirliğinden bıkmış, yeni ufuklara yelken açmıştır bordo - mavililer. Yine yeni, yeniden yapılanma vaatlerini inandırıcı bulmamış, yeni bir yol seçmiştir. Ortaya atılan karşı sebepler anlamsızdır. Ülkelerin yakınlaştığı dünyada şehir uzaklığı mesele değildir. İstanbul'un iki uzak semti arasındaki mesafe bir saatin üzerindedir. İhtiyaç olduğunda aynı zamanda Trabzon'a varılır. Kaldı ki; ülke futbolu İstanbul'dan yönetiliyor. Kulüp başkanının, idarecisinin olayın merkezinde bulunması daha doğrudur.

Kolay maçı zor kazandı Trabzonspor. Her zaman olduğu gibi, rakibi küçümseme meselesi. Memleket futbolcusunun hastalığı işte. Bunu söylerken Karagümrük'ün son ana kadar maça asılmasını küçümsemiyorum. Sonuçta iki alt lig takımı. Ülkemizde az görülen bir durum. Neredeyse Trabzonspor'la eşdeğer futbol oynadılar.

Öncelikle kulübün gerçek sahiplerine teşekkür ederim. Beş yıllık esaretten kurtardılar Trabzonspor'u. Kırdılar zincirleri. Umutla bakabildiler geleceğe.

Yirmi seneyi geçti labirentte yolunu kaybetti Trabzonspor. Girilmedik bölüm kalmadı. Mehmet Ali Yılmaz'lı yıllar hayal kırıklığıyla geçti. Kulüp gelirlerinin deplasman masraflarına yetmediği ortamda (aralıklı olarak) 13 sezon taşımıştı Trabzonspor'u Sayın Yılmaz.

Cimbom'un rakibi kendisi. Kulüp içi dertler performansı düşürüyor. Maça kadar maçtan başka uğraşacak çok işleri var. Son maçı muhteşem geçtiler. Onlarda bu meziyet var. Bütün mesele sadece maça konsantre olacak ortamı bulmalarında... Sonucu G.Saray belirler. Tam kapasite kullanırsalar rahat kazanırlar...