Herkesin görmek isteyip gidemediği tarihi yapı: Burkina Faso Ulu Cami
Burkina Faso’nun ikinci büyük şehri Bobo-Dioulasso’daki Ulu Cami, ananevi Sudano-Sahel mimarisini günümüze taşımasıyla biliniyor. Cami ülkedeki karışıklıklar yüzünden potansiyelinin çok altında turisti ağırlıyor. Çamur, ağaç ve taştan oluşan yapı 2012 yılında UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ne dahil edildi.
ALİ TÜFEKÇİ - Burkina Faso’nun Bobo-Dioulasso şehrinde 19. yüzyılın sonlarında inşa edildiği tahmin edilen Ulu Cami, çamur tuğla ve ahşap kullanılarak yerel tekniklerle yükseliyor.
Caminin dış cephesinden çıkan ahşap kirişler, hem estetik bir görüntü sunuyor hem de bakım çalışmalarında iskele görevi görüyor.
Hâlen ibadete açık olan cami, aynı zamanda şehrin en çok merak edilen turistik yapıları arasında yer alıyor. Tarihi dokusu ve özgün mimarisiyle dikkati çeken Ulu Cami, Burkina Faso’nun kültürel mirasını yaşatmayı sürdürüyor.
BURKİNA FASO'DA TURİZMİN ÇÖKÜŞÜ
Geçen yıl ülkenin Hauts Bassins Bölgesi Sanat ve Turizm Direktörü Siaka Sanou'nun “2014’teki ayaklanmadan bu yana Burkina Faso’da art arda yaşanan saldırılar, ülkeye gelen turist sayısını ciddi şekilde azalttı” sözleri dış basında dikkat çekmişti. Camiyi haftada 30-40 kişinin ziyaret edebildiği belirtilmişti.
Burkina Faso, 2015’ten bu yana Sahel bölgesine yayılan DAEŞ bağlantılı silahlı radikal grupların saldırılarıyla ciddi bir güvenlik krizi yaşıyor. Ülkenin kuzey ve doğu kesimleri çatışma bölgelerine dönüştü, köyler boşaltıldı ve yollar kapandı.
Bu durum turistler için özellikle büyük risk oluşturuyor; birçok ülke vatandaşlarını Burkina Faso’ya gitmemeleri konusunda uyarıyor.
Son yıllarda ülkede yaşanan iki askerî darbe ve siyasi istikrarsızlık da dış ilişkilerde problemlere yol açtı ve turizm altyapısına zarar verdi.
Yerel teşebbüsler ve kampanyalarla sınırlı da olsa yerli turistlerin ilgisi sürdürülmeye çalışılıyor. Özellikle Bobo-Dioulasso Ulu Camii gibi tarihi yapılar yerel halk tarafından ziyaret ediliyor.
RESTORASYONU ANINDA YAPILIYOR
Yapının inşa tarihi 19. yüzyıl olarak belirtilir; kaynaklar 1850-1885 veya 1860-1900’ler arası olarak farklılık gösteriyor.
Çamur tuğla (banco), kil ve laterit gibi yerel malzemelerle yapılmış olması, dış cephedeki "toron" denilen ahşap kirişler hem estetik bir görüntü sağlıyor hem de bakım için iskele fonksiyonu görüyor.
Camideki en ufak yıpranma hemen tamir ediliyor.
Yapının planı dikdörtgen olup doğu cephesinde kıbleyi ve mihrap yönünü belirten büyük bir kule, kuzeyde ise ikinci bir minare bulunuyor. Doğu cephesinde büyük sırtık destekleri, batıda daha küçük destek elemanları dikkat çekiyor.
İç mekanda batıda açık bir avlu, doğuda ise ibadet alanı yer alır. İç mekan gölgeli ve az pencereyle tasarlandığı için serinliğini daima muhafaza ediyor.
'da Takip Edin!
