Kadir Ezildi'nin dedesi öldü mü, neden? Kadir Ezildi'nin dedesi yaşıyor mu?

Televizyon ekranlarında görmeye alışkın olduğumuz Kadir Ezildi'nin dedesinin ölümü sevenlerini üzdü. Ezildi'nin sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımın ardından Kadir Ezildi'nin dedesi yaşıyor mu? Öldü mü, neden? soruları gündeme geldi.

KADİR EZİLDİ'NİN DEDESİ YAŞIYOR MU?

Fox TV’de yayınlanan ‘En Hamarat Benim’ sunucusu Kadir Ezildi’nin dedesi hayatını kaybetti. Geçen sene ocak ayında anneannesini kaybeden isim, bir yıl sonra dedesinin ölümü ile sarsıldı.

Sunucu ve fenomen Kadir Ezildi’nin anneannesi Gülhanım Kaplan, geçirdiği kalp krizi sonrası hayatını kaybetmişti. Ezildi çok sevdiği anneannesinin vefat haberini verirken, “Hayatımın anlamını yitirdim. Bacım, arkadaşım, annem, sırdaşım gitti. Gözümün ışığı söndü” demişti.

Ezildi, sosyal medya hesabından sevenlerine acı haberi şöyle duyurdu:

"Dedemiz İsmet Kaplan hakkın rahmetine kavuşmuştur. Cenazesi bugün öğle namazına müteakiben Maltepe Mimar Sinan Camiinden kaldırılacaktır."

KADİR EZİLDİ KİMDİR?

19 Mart 1995 Konya'da dünyaya geldi. Anne tarafı Bayburt, baba tarafı Konyalıdır. Ezildi, özel bir hastanede arşiv sorumlusu olarak çalışıyordu. 

Kadir Ezildi'nin babası ile ilgili söylediği sözler gündeme gelmişti. İşte o sözler:

"Çok anlayışlı bir babam vardı. Asla geri kafalı değildi. Senin düşüncene saygı duyardı. Bazen bencillikleri vardı, yalan söylemeyeceğim ama çok da babama karşı kendimi beğendirmek zorunda hissetmiyordum. Babam erkek kardeşime çok düşkündü. Onun annesiydi o, babası değildi. Yani doğursa bu kadar sevemezdi.

Babamla çok sıkı fıkı bir ilişkim yoktu. Allah şahidim yukarıda, bir gün olsun kıskanmadım. Çünkü o ilgiyi seven biri değildim. Seven biri olsaydım onu kendime hırs ederdim ve bir şekilde onlara yapışırdım. Böyle bir ilgi benim çok hoşuma gitmiyor. İrite oluyorum, soğuma geliyor. Bir tek anneannem bana ilgi gösterdiğinde zoruma gitmez.

Babamı 14 yaşıma kadar gördüm. Annemle babam ayrıldıktan sonra çok fazla bir ilişkimiz olmadı. Zaten aynı evin içinde de çok sıkı fıkı olmadığım için benim için çok kopukluk olmadı ama kardeşim için çok zor oldu. Babasından ayrılışı, onun için çok büyük bir depresyon oldu. Şimdi diyeceksiniz; 'İnsan babasını nasıl bırakır?' Karşı tarafa yaşattığı şeyler, insanın hayatını elinden alıyorsa, bazı şeyleri götürüyorsa ve onlar bir daha geri gelemiyorsa, o insana karşı ister istemez duvar örüyorsunuz. Babamı hatırlamıyorum. Bazen kendimi zorluyorum, 'Ne yapardık, nasıl biriydi?' diye ama hatırlamıyorum. İnsan babasını unutur mu? Ben unuttum. Annem o kadar çok sinir krizi geçiriyordu ki, bazen kendisini kaybediyordu. Kendisine bir şey yapmasından korkuyorduk. Sırf annemiz kendisine bir şey yapmasın, evde yalnız kalmasın diye kardeşimle nöbetleşe parka giderdik. Bir çocuk neden nöbetleşe parka gider? Benden böyle birini affetmemi bekler misiniz?"