İşi bilenler kazandı

Galatasaray için Türkiye Ligi açısından gerçek sayılabilecek bir test maçı oynandı. "Perşembe-pazar" trafiği, yarıştığı rakibin bir gece önce kazanmasına gösterilecek reaksiyon ve rotasyon denilen şeyin bir "meziyet ya da musibet" olup olmadığı görülecekti. Aslında nasıl bir rotasyon yaparsan yap defansın hep "milli" oyunculardan kurulu oluyor. Uzun bir süre bu defans Leo Franco'yu, Bilal ve Brabec hariç hiçbir Ankarasporluya yakından göstermedi. Ancak Brabec'in gol vuruşunda inanılmaz bir savunma hatası ve adam paylaşımı yanlışı vardı. Maçtan birkaç saat önce resmen el değiştirmiş olan Ankaraspor, oyunu kendi yarı alanındaki 30-35 metreye iyi sıkıştırdı. O bölgede pas yapılmasına ve şut atılmasına izin vermemeye çalıştı. Ancak Elano'nun kepçesi, Keita'nın sağ ayak becerilerine ihanet eden sol ayağı hep kaçan fırsatlar oldu. Benim anladığım, Ankaraspor'un geri düşmediği takdirde ileri çıkmaya pek niyetinin olmadığıydı. İlk yarıda istediği tempoyu koyamayan Galatasaray'ın test sorularına takıldığını düşünürken, rakibin de "haddini bilen" oyununu takdir etmem gerektiğini düşünmedim değil. İkinci yarıda daha çok uğraşan Galatasaray'dı. 60'tan sonra bir hafta bu maçı bekleyen ama sahip değiştirmekle uğraştığı için "eli işte aklı oynaşta" olan rakibine üstünlük sağlayan Galatasaray sabırla maçı kopardı. Rijkaard, eksik oynayan Elano-Baros ikilisini kenara alıp, bunlara bir de fazla oynayan ama tek tip oynayan Keita'yı da kenara çekip Arda'yı tamamen forvet arkasına yerleştirince üstünlük sağladı. Tabeladaki üstünlük ise tükenmiş rakibe karşı son 20 dakikayı ezerek oynayan Galatasaray'ın Kewell ve Aydın'la iki kanadı birden kullanması sonucunda geldi. İşi bilen adamların, işi bilen oyunculara, işi bitiren planlamasının sonucudur bu.