Ünal Bolat

"Bunun üzerine Donanma'yı aradım. Daha öncesinde Donanma Albayı demişti ki: Oğlum biz burada 1954'te motor yaptık..."

"Bir davanın, bir idealizmin edebiyatı yoksa onun romanı yoksa destanı yoksa şiiri yoksa onun arkasında duası yoksa gözyaşı yoksa bu dava bitmiştir."

"Kimsenin dikkatini çekmeyebilir ama söyleyeyim ki İkinci Cihan Harbinde sadece Alman Harbinde asker olarak cephede ölen Türk yedi milyon!.."

"Bir-iki yıl sonra, başka bir yere tayin olur Ali Öğretmen. Köylü bu işe telaşlanırken bir zaman sonra da aniden öldüğü haberi gelmesin mi?"

"Bir gün bu köyden bir vatandaş borç harç bir kamyon alır. Ödemek için çalışır, didinir ama bir ara ekonomik olarak sıkışır."

"Oğlumun askerden dönmesine bir ay vardı... Döndüğünde onu Soma'daki kömür madenlerinden birine sokmaya çalışıyorduk."

"Onların sevinci ve benim merakım bana bu yazıyı yazdırdı. İşte benim hayatımdaki olaylar zincirinden bir kesit..."

"Kendisini takip eden doktoruna, bu hekimden ve uyguladığı tedavi yönteminden hiç söz etmemiş. Doktoru ise şaşırıyormuş."

"Sorusuna cevap alamayan doktor, kendisi hasta yerine cevap verecek değildi ya... Öyle değil mi? Meğer hiç de öyle değilmiş..."

"Bugün sana nasıl haksızlık ettiğimi yeni anladım... Çünkü sen bensiz hiçbir gün geçirmiyorsun... Ben ise bugün dışında her gün sensizim anne!.."

"İç çekerek, üzülerek ve bazen de gözyaşlarını tutamadan izlediğimiz sahneleri, meğer kimler hangi amaçla çekiyormuş bir bilseniz?"

"O gece İhlas Koleji'ndeki Ayhan Öğretmenin gelmeseydi belki ben eş katili olup hapse, sen de yetimhaneye gidecektin."

"Aslında hepimiz şaşkındık. Kim ne olduğuna ne yapacağına karar veremiyordu. Bir sükûnet kapladı evi..."

"Telefonda çocuk ile genç arası bir ses 'Hocam yetişin babam annemi öldürüyor' diye bağırıyordu!.."

"Kadıncağız, evliliklerinin on sekizinci senesinde kendine bir kuma getirerek çok sevdiği kocasını yeniden evlendirir."

"Ne vicdan azabı, neler söylüyorsun hanım?" Çok düşündüm, başka çare bulamadım. Sakın bana karışma... Kararım kesin!

"Bu güzel tesadüf beni yıllar öncesine götürdü. 25 yıl önceki hatıralarım tazelendi. Ayrılmadan önce ben de ona bir itirafta bulundum."

"Bu konuyu neden mi bu kadar biliyorum? Çünkü o doktorun çocuğuyum ben. Babam annem sizlere ömür... Ahirette şefaat ederler inşallah"

Hanım olanları duymuş, tanımadığım birine yardım ettiğim için içten içe bana kızıyordu: ''Ya ölseydi başımıza belayı almıştık."

"Anneanne gel bizimle biraz kal" diyordum ama o her defasında bir bahane buluyor gelmiyordu. Keşke o sözlerdeki şifreyi çözebilseydim."