Ünal Bolat

"Hiç mi bıkıp usanmazdı dövmekten? Hiç mi yorulmazdı? Merhamet aramıyorduk ama insan bıkmaz mıydı?.."

"Namus abidesi Hanımefendi'nin mahcup bir şekilde omuzuyla kulağını kapatmak ister gibi kasılmasındaki iffet duygusunu hiç unutamam..."

"Etrafımda, epey yolcu edenim vardı. Giderken, atımın aniden Pervari istikametine dönüp koşmasıyla şaşkına döndüm."

"Sadece bizden yaşlı bir ağabeyimizin zaman zaman bodrumdaki kalorifer dairesine indiğini gördüğümüz olurdu..."

"Bu nasıl bir iş? Kızına iyi baksınlar diye dedikodu yapıyor, hiç yerine başkasının günahını alıyorlar..."

"Ama hiç de öyle olmadı. Dünür gittiğimizde kız bir görüşte kabul etti. Açıkçası ben de şaşırdım!.."

"Yaşlı bir teyze çağırdı beni. Gözleri çok az görüyormuş. Kolumdan tuttu ve dedi ki: Sen İstanbul'dan gelmişsin öyle mi?.."

"Elinde bir çanak vardı. Yoğurt kabı kadar bir çanak. O çanağın içine süt tozu döktü. Üzerine su ilave ederek onu bulamaç yaptı."

"Biz onları teselli etmeye kelime bulamıyorduk. Lakin komşum da eşi de metanetli davranıyor, her şey Allah'tan diyorlardı. "

"Öfkelensem yüzümde öfke oluşmuyor. Gülüyorum durmadan o da karşıdakinde benim için "hiç kızmayan biri" algısı oluşturuyor."

"Bahçenin ortasında çaresizlik ve şaşkınlık içinde dövünüp duruyorduk. O dağ gibi Şevki iki dakika içinde soldu."

"Şimdi iki senede bir "Dr. Trawınskı Uluslararası Tekerlekli Sandalye Basketbol Turnuvası" yapıp onu anıyoruz."

"Yapamayacağınız şeyleri söylemeyin. Ben size ipimi çektirmem efendim saygılar, diyerek telefonu kapattım."

"Onu çağırmamın sebebi akademisyenliği değil dünyada tekerlekli sandalyede en iyi basketbol antrenör hocalarından biri olmasıydı."

"Hasta bakıcı merdivenlerden yukarı çıkıyor, uykulu hâlde benim de duyabileceğim bir şekilde kendi kendine söyleniyordu..."

"Hasta bakıcı merdivenlerden yukarı çıkıyor, uykulu halde benim de duyabileceğim bir şekilde kendi kendine söyleniyordu..."

"Gözlerim görse eski arkadaşlarım yine musallat olurdu. Belki aralarında cezaevine girenler gibi ben de mahpusta olacaktım!.."

"Allaha şükür şimdi Kur'an-ı kerim okuyabiliyorum. Yasin-i şerifi de ezberledim. Gözlerinizi kaybettiğinizde hafızanıza daha fazla ihtiyacınız oluyor."

"Bizde de beni buldu. Önce geceleri görmemeye başladım. Üniversite 3. Sınıfa geldiğimde ise tamamen gözlerim görmez oldu."

"Ne taksiciymiş ama... Şöyle bir kesiyor bizim iki yapancıyı... Kebap... Bir şeyden anlamıyor, bir şeyi çakmıyorlar!.."