Ünal Bolat

"Eyüp'te bulabileceğim söylendi. Moda'dan buraya bu kitap için geldim. Siz de şimdi kitabı hediye ettiniz. O yüzden çok şaşkınım!.."

"Mehmet Oruç Bey ile görüşecektim. "Dış göreve gitti." Bak sen şu işe ya... O zamanlar cep telefonu ne gezer... Ara ki bulasın Mehmet Abiyi..."

"İETT Genel Müdürü Dr. Hayri Baraçlı'nın "Toplu Ulaşımda Görgü ve Nezaket Kuralları" kitabı öyle bir ihtiyaçtı ki... İşte kurumu ve toplumu tanıyan yönetim anlayışı bu..."

"İki öğrenci birbirine ‘Duydun mu hocamız vefat etmiş' diye senden bahsediyordu. Bizim de dinî müşküllerimizi sana sorduğumuzu bilmiyorlardı..."

"Bize Türkiye'de ecdadımız nasıl anlatılıyordu. Onlar hakkında nasıl hakaretler ediliyordu. Burada ecdadımız nasıl tanınıyor, onların hatırına bize nasıl davranıyorlardı?"

"Hollanda genelinde belediye hoparlörlerinden önemli bir anons geçilir. Anonsu yapan bizzat Hollanda'nın şu anki kraliçesi olan Kraliçe Beatrix'dir..."

"İnanın şu anda yaşı 80'e merdiven dayamış olup da derginin çıktığı o günleri kastederek ‘Cumartesiyi iple çekerdim' diyen bir ismi tanıyorum..."

"Nereye gidiyorduk? Hastalıklı, mikrop yuvası, pis, kirli bir dünyaya mı? Yamyam olmasa da ilkel insanların yaşadığı ülkelere mi? Neydi bu telaş?.."

"Koca sanayi sitesi. Ortalık ıssız. Gecenin saat 12:00'si... Kulübeyi buldum ama güvenlik görevlisi: ‘Bu saatte olmaz. Yarın gel' dedi. Çaresiz döndüm."

"Bir de bu yıkıcılar, bu hayırcılar vardır. Hem yapılan hizmetlerden kaymak tabaka olarak en fazla yararlanırlar. Hem de bu hizmetlere en fazla onlar karşı gelir..."

"Asıl hayreti az sonra yaşayacaktık. Çünkü o gün, başımıza hiç gelmeyen bir iş gelecekti... Yer sofrası kurulmuştu. Tam çatal kaşık sesleri başlamıştı ki.. Aaa, o da ne?.."

"Aa nereden biliyor gazetemi? Dağıtımın olmadığını... Bir tuhaf oluyorum. Bendeki telaşa rağmen ondaki sükûneti çözemiyorum. Ama onun yanında bedenen var olsam da yokum!"

"Sizin şânınız için, sizin canınız eziyet mi çeksin anne? Ben o evde her gün gözyaşı dökerken siz burada şanınıza şan mı katacaksınız?" dediğimde anam "Köylük yerde söz ağızdan bir kere çıkar. Artık geri dönüşü yoktur" demişti...

"Karşı dairenin kapısının sürpriz bir şekilde açılmasıyla üçü de apartmanın üst katına doğru yürüdü. Ben de kapıyı tekrar kapattım. O teyze de kapıyı kapatmıştı. Hani olayın şokunu sonra yaşarsınız ya... Birkaç saniye içinde şimşek çaktı beynimde..."

"Aaaa bunlar da kim böyle? Bir turist aile... Hemen sol tarafta bir mini koloni de onlar kurmuş... Seyredilecek bir manzara mı? Ne bileyim... Gözüm takıldı işte... Otuz-otuzbeş yaşlarında bir adam... İki tane de çocukları var... Sekiz dokuz yaşlarında..."

"Sen de evli değil misin? Senin hanımının da saçları çok güzel değil mi? Üstelik her gün bir şekle bürünüp o da işe gitmiyor mu? Biri de çıkıp senin eşine böyle yapsa kabul edebilir misin? Bir tuhaf oldu. Yüzündeki sırıtma hali dondu..."

"Besni ‘Cennete Eş' anlamına gelir... Dedelerimiz Malazgirt ile Anadolu'ya girdikten sonra Besni'ye de üç koldan gelmiş ve şehre egemen olmuşlar... Besni'de Eğitim Bayramı vardır ama Güneş'in evinde üzüntü ve keder hakimdir..."

"Kendisine borçları olduğundan söz etmiyordu ulu orta... Ama yıllardan beri ödenmeyen borç için her defasında bir bahane bulan bu kimselere, her defasında inanıyordu... Onlar da her defasında kendilerine acındıracak, inandıracak bir açıklama getiriyorlardı."

"Tüh be! Ben de seni bir şey zannederdim bre. Bütün hayallerimi yıktın!" dedi. Ardından: "Peh bre! Deliceli Halil Pehlivanmış... A be seni ben bile yenerim" demesin mi? Gülsem mi ağlasam mı? Baktım karizma elden gidecek..."

"Niçin kabul etmesinler? Hem siz, kendi ülkenize yardım etmek istemez misiniz? Depremzedelere Türkiye'den giden yardım gönüllüsü olarak gidersiniz. Hem ekibe tercümanlık yaparsınız..."