Aile toplumun temelidir

 

 

Evet, aile toplumun temelidir. Aile, içinde yaşanılan toplumda¸ devlete kadar uzanan kurumlar zinciri içinde¸ diğer kurumların güçlü ve sağlıklı olmasını sağlayan en önemli birimdir. İnsanoğlu kendi neslini mükemmel bir şekilde ancak evlilik yolu ile koruyabilir. Ailenin en önemli vazifesi¸ insan neslinin devamı için çocuk meydana getirip yetiştirmektir.

Çocuğun ahlâk eğitiminde en önemli kurum ailedir. Aile¸ ahlâkî duyguların uyandırılması¸ uygulanması ve ahlâkî bilgilerin kazandırılması yoluyla ahlâk eğitimi görevini yerine getirir. Aile bu görevlerini gayriresmî bir ortamda yerine getirir. Eğitimin mekânı her yerdir (okul¸ aile¸ toplum) fakat bütün eğitimin temeli ailededir.

İmam-ı Gazali hazretlerine göre bilgi¸ beceri ve kişilik kazanmada çevrenin rolü büyüktür. Çocuk önce farkında olmadan taklit eder¸ zamanla bu davranışlar alışkanlık hâline gelir; böylece bilgi dağarcığı ve kişiliği oluşur. Çocuk¸ sosyal hayata uyum sağlayacak davranışları küçük yaşlarda öğrenir ve öğrenmeler kolay sökülüp atılamayacak kadar derin bir şekilde yerleşir. Günlük hayatta "huy" dediğimiz karakter vasıflarının pek çoğunun temeli çocuklukta aile vasıtasıyla atılır. Çocuk sadece insanlarla değil¸ eşya ile olan ilişkilerinin esasını da burada öğrenir. Cömertlik¸ cimrilik¸ temizlik¸ düzenlilik¸ dağınıklık¸ çekingenlik ve sosyallik gibi alışkanlıkların kazanılması hep çocukluktaki eğitime bağlıdır. Bu bakımdan. Çocuklarınızdan, elemlerinizi, ıstıraplarınızı saklayınız. Çocuğu aileden birisi uyarırken haksız yere bile olsa, diğeri onu asla o an için müdafaa etmemelidir. Onların yanında daima güler yüzlü olunuz! Küskün, gamlı kimselerin yanında çocuklar fazla müteessir olurlar, etkilenirler. Çocuklarınızı başkalarının yanında azarlamayınız! Küçüklerin de haysiyeti, kırılacak bir kalpleri vardır. Çocuklarınıza, hatalarını kabul etmesini öğretiniz. Kusurlarını bilmek ve yapmamaya çalışmak, hayatta başarının sırlarından biridir. Kararlı olmak, çocuğu birçok kötü hareketten önler. Çocukları asla yalancılıkla itham etmemeli suçlamamalıdır. Kardeşler arasında katiyen ayırım yapmamalıdır.

 

 

 

Birleşmiş şer güçler, milletim tanık,

Katiller başsavcı, Türk sanki sanık,

Bilmem mi olacak, bağrın çok yanık.

Yurduma göz dikmiş, bir sürü çakal,

Bugünde durulmaz, anne hoşça kal.

 

Dilimde besmele, İstiklal Marşı,

Yükselen tekbirler, kaplasın Arş'ı,

Belki de bu gece, sabaha karşı.

Şehitler gel diyor, yeşilbaşlı al,

Elbette giderim, anne hoşça kal.

 

Sabrını gamla kar, kat gözyaşına,

Bayrak as yattığım, mezar taşına,

Yas tutma karalar, takma başına.

Gurur duy ardımdan, Fatihalar sal,

Şehitler ölmez de, anne hoşça kal.

 

Gül, yaşlar dolmasın, kara gözüne,

Uydum bak 'vatana kurban' sözüne,

Bilirim gam çekmek, zordur özüne.

Bir başka şerbet bu, tadı şeker bal,

Ben içtim doyunca, anne hoşça kal.

 

Susmasın ezanlar, her an dinmesin,

Al bayrak göklerde, kalsın inmesin,

Yenilsin düşmanlar, hiç sevinmesin.

Diye biz can verdik, sevin müjde al,

Vatanım sağ olsun, anne hoşça kal.

 

 

 

BÎHABER: Koronavirüs konusunda haberleri sunan bir muhabir, insanların uyarılara karşı gösterdiği tepkiyi anlatırken şöyle bir cümle kullandı: “Bazıları söylenenlerden bir haber davranıyor.”

Burada “bir haber” olarak kullanılan kelimenin doğrusu “bîhaber” şeklindedir. Bî eki Farsça olumsuzluk ekidir. Önüne gelen kelimeyi olumsuz hâle getirir. Bî-haber: habersiz, bî-vefa: vefasız, bî-namaz: namazsız, bî-karar: kararsız örneklerinde olduğu gibi.

Bîhaber kelime olarak habersiz, bilgisiz anlamındadır. Günümüzde hâlen kullanılmakla birlikte bu şekilde telaffuz (söyleniş) hataları yaşanmaktadır.