Değişen bir şey yok

Şampiyonluk parolasıyla yola çıkan bir takım 8-10 haftada nasıl bu hale gelir anlamak mümkün değil... Bu takım futbol oynamayı unutmuş, üst üste alınan mağlubiyetler de eklenince takımın kendine güveni hepten yok olup gitmiş. 70 dakika boyunca sahada gezinen bir takımın tek bir dokunuşla 3 puanı alıp gitmesi, en azından futbola hakarettir. Beşiktaş'ın iyi bir lidere ihtiyacı var. Hem saha içinde, hem de masa başında. Eğer olsaydı; sadece bir tane dirayetli kişi olsaydı, Beşiktaş'ı sallayıp kendine getirebilirdi. Bu takım da bu kadar kaosa girmezdi. Beşiktaş'ta Rıza hocadan bu yana değişen bir şey yok... Tek fark, takımın 4-4-2 sistemiyle oynaması, o kadar. Ne bir orta saha organizasyonu var, ne de kanat akınları. Beşiktaş'ta dikine oynayan bir tek İbrahim Akın var. Ama o da çoğu zaman burnunun dikine oynuyor. Topu aldığı zaman sağındaki, solundaki boş adamları görmüyor. Ailton, koca bir 90 dakikada top almak için çırpındı durdu. Beşiktaş'ın futbolu nasıl anlatalım ki? Olmayan bir şeyi anlatmak o kadar da kolay değil. Beşiktaş sadece Konya maçında değil, haftalar öncesinde futbol oynamaktan vazgeçmiş. Son haftalarda ayakta kalabilen ender isimlerden biri olan Kleberson da Konya'da oyundan düşünce Beşiktaş'ın orta sahası hepten çöktü. Eğer Beşiktaş'ın golünden önce Ali Tandoğan'ın verdiği göğüs pasını (!) Murat Hacıoğlu değerlendirmiş olsaydı bu hafta da 3 puan uzaktan el sallayacaktı Beşiktaş'a. Tamam, Mehmet Ekşi'nin yapacağı bir şey yok bu şartlarda... Kabul. Takımın yarısı zaten sakat. Kulübeye baktığınızda oyunu değiştirecek hamleyi yapacak futbolcu da yok. Doğru. Ama yönetimin yapacağı bir şeyler olmalı. Beşiktaş Konya'da oksijen buldu. Girdiği cenderede biraz olsun nefes alabilmek için ihtiyacı olan oksijeni aldı. Ama şöyle derin bir nefes alması için suni teneffüse ihtiyacı var. Bunu yapacak olan da yönetimdir!..