Şerefli beraberlikler devri geri mi döndü?

"Ça­nak­ka­le ge­çil­mez" bir des­tan­dı... Ger­çek bir di­re­niş, bir mil­le­tin var ol­ma sa­va­şı... Hâ­lâ da övü­nü­rüz bu 7 dü­ve­le mey­dan oku­yan şan­lı di­re­ni­şi­miz­le... Pe­ki, "Ça­nak­ka­le ge­çil­mez"i oy­na­mak bir des­tan mı­dır? 2 haf­ta ön­ce sa­ha­sın­da 5 ye­di­ği ra­ki­bin­den bu de­fa da­ha azı­nı ye­mek için kur­gu­lan­mış bir kad­ro­nun her se­fe­rin­de teh­li­ke­le­ri can hav­liy­le sa­vuş­tur­ma­sı, fut­bol oy­na­ma­ya ça­lış­mak ye­ri­ne oy­na­ya­nı sey­ret­mek­le ye­tin­me­si, has­bel­ka­der 6 ek­sik­li Ar­se­nal'in genç kad­ro­sun­dan gol ye­me­me­si bir ba­şa­rı mı­dır ya­ni? Ne­re­dey­se 40 met­re­de oy­na­nan bir fut­bol kar­şı­laş­ma­sı... Fut­bol­dan çok pin­pon ma­çı... Vu­ru­yor­lar Vol­kan'dan dö­nü­yor, vu­ru­yor­lar de­fans­tan dö­nü­yor, vu­ru­yor­lar di­rek­ten dö­nü­yor... Ve bü­tün bu ah­val-i şe­ra­it için­de Fe­ner­bah­çe'nin Lon­dra'dan 0-0'la dön­me­si san­ki bü­yük bir ba­şa­rıy­mış gi­bi su­nu­lu­yor. Bir za­man­lar böy­le­si­ne fut­bol­suz fut­bol so­nuç­la­rı­nı "Şe­ref­li be­ra­ber­lik­ler, şe­ref­li mağ­lu­bi­yet­ler" ola­rak ni­te­ler­dik bü­yük bir gu­rur­la. Türk ta­kım­la­rı bu an­la­yı­şı terk ede­li çok ol­du ama Fe­ner­bah­çe bi­ze nos­tal­ji ya­şat­tı Emi­ra­tes'te... Yal­nız ha­tır­lat­mak la­zım; Fe­ner­bah­çe'nin grup­tan çı­ka­bil­me­si, ya da ha­di, UE­FA'ya ka­la­bil­me­si için bun­dan son­ra­ki maç­la­rı­nı ka­zan­ma­sı, ya­ni gö­mül­dü­ğü sa­ha­sın­dan çı­kıp hü­cum et­me­si ge­re­ke­cek. Du­var öre­rek, set çe­ke­rek bir ke­re­li­ği­ne gü­nü kur­ta­rır­sı­nız ama ge­le­ce­ği de­ğil... Haf­ta için­de Av­ru­pa için ter dö­ken Fe­ner­bah­çe ve Ga­la­ta­sa­ray şim­di lig­de koz­la­rı­nı pay­la­şa­cak. İki ta­kı­mın da dep­las­man­lar­da ne ka­dar za­val­lı du­ru­ma düş­tük­le­ri is­ta­tis­tik­ler­le or­ta­da. Şa­yet Skib­be, Ben­fi­ca ma­çın­da­ki an­la­yış­la ta­kı­mı­nı sa­ha­ya sü­rer ve kork­maz­sa, be­nim fa­vo­rim Ka­dı­köy'e rağ­men Ga­la­ta­sa­ray'dır... >> Unutulmaz sözler... "Dok­tor­lar si­ga­ra­yı bı­rak­maz­sam fut­bol oy­na­ya­ma­ya­ca­ğı­mı söy­le­di­ler, ben de fut­bo­lu bı­rak­tım" (Jo­han Cruyff) >> ah basına gelenler Yu­suf Abi'nin bah­şi­şi Fe­ner­bah­çe'nin bir yurt­dı­şı kam­pı... Uzun sü­ren kamp dö­ne­mi­nin son gü­nün­de ga­ze­te­ci­ler­de harç­lık­lar ya­vaş ya­vaş su­yu­nu çek­me­ye baş­la­mış­tır... Ufak te­fek har­ca­ma­lar için hep­si cep­le­rin­de bir kum­ba­ra dol­du­ra­cak ka­dar bi­ri­ken ma­de­ni pa­ra­lar­dan me­det um­ma­ya baş­lar­lar... Yu­suf Dur­sun Abi, kal­dı­ğı otel­le he­sa­bı­nı ka­pa­tır­ken, re­sep­si­yon­da­ki ba­ya­na ce­bin­den çı­kar­dı­ğı iki avuç do­lu­su bo­zuk­lu­ğu bü­tün­le­me­si için uza­tır ve "Chan­ge ple­ase - De­ğiş­ti­rir mi­si­niz" der... Gö­rev­li kız, bu cö­mert­lik (!) kar­şı­sın­da bü­yük bir mem­nu­ni­yet­le gü­lüm­ser ve bah­şiş ola­rak ver­di­ği­ni san­dı­ğı pa­ra­la­rı avuç­la­dı­ğı gi­bi Yu­suf Abi'nin şaş­kın ve ça­re­siz ba­kış­la­rı al­tın­da tip box'a (bah­şiş ku­tu­su) atar...