Şenol Hoca beni şaşırttı!

Beşiktaş vurgun yedi ama ne vurgun. Başakşehir zaferi hak etti. Kartal’ı avlayan Avcı ve ekibini kutluyorum.

Beşiktaş gibi bir takım 18 dakikada 3 gol yer mi, yedi arkadaş... Peki, o Beşiktaş, Fenerbahçe’nin kupada yaptığı geri dönüşe benzer bir hikâye yazabilir miydi? Zor, değil imkânsızdı, çünkü dünkü Beşiktaş’ta o ışık hiç olmadı. 
Benim asıl şaşırdığım şey ise Şenol Hoca’nın Başakşehir’i nasıl bu kadar hafife aldığıydı? Acaba Başakşehir’in son Fenerbahçe maçını hiç izlemedi mi  Şenol Hoca? Ya da kendi izlemediyse bile scout hocalarına da mı izletmedi. İzlettiyse bu gaflet niye?
Bunu da nereden çıkardın demeyin. Her şey gün gibi aşikar. Daha esame listesini elime alıralmaz, “Şampiyonluk yarışı yeniden heyecan kazanıyor” dedim. 
Neden? Birincisi Başakşehir gibi araya atılan toplarda Cengiz Ünder ve Adebayor ile etkili olan bir takımın pas yolunu kesebilecek iki isimden birincisi Tolgay, ama ne hikmetse yedek. Diğeri Gökhan İnler ki, o da geniş kadroda bile yok. 
Bitmedi, fizik gücü ile oyunu hem önde tutacak hem de Başakşehir’i hücuma çıkarmayacak yegane isim Aboubakar ki, bu buldozeri de koca devre kulübede oturtup, tek forvet oynamak adına Cenk’le başlıyorsun maça. Bunu affeder mi, Abdullah Avcı ve ekibi... 
Beşiktaş’ı öyle bir ablukaya aldılar ki, şoke ettiler Beşiktaş’ı ve yeniden şampiyonluğa ortak oldular. 
Özetle inancın zaferi bu... Başakşehir’in destanı bu. “ŞAMPİ...” diye taçlandırdığımız Beşiktaş’ın o anlamlı unvanını “piyon”laştıran hiç beklenmedik teknik, taktik ve futbol hezimeti bu. Avcı’nın teknik adamlıkta Güneş’e farkını hissettiren kariyerinin en olgun yükselişi bu. Güneş ve ekibinin ise “Nasıl olsa yeneriz” ya da 7 puan farkın getirdiği “şımarıklık” mı desem yoksa “rehavet”in ezikliği mi bilmem ama Beşiktaşlıların hayatı boyunca unutamayacağı bir ders bu.

MAÇIN ADAMI

Cengiz Ünder

Patlayıcı gücü ve golleriyle 
yeni bir Arda
 diyebiliriz ona.