İran'a endekslenmek

Türk ekonomisinin maşallahı var. "Tavuk gribi" ve M.A. Ağca gibi iki cihanşümûl âfete rağmen başını almış gidiyor. Borsa kırk bini deldi geçti, elli bine yol alıyor. Ekonomimizin göründüğü gibi değil aslında kırılgan olduğunu söyleyenleri şom ağızlı sayıyor, pas geçiyoruz. Latife bir yana, "tavuk gribi"nin ve Ağca'nın ekonomimizi sarsmak ve ilgimizi temel konulardan koparmak için Türkiye'ye musallat edilmediği hakkında iddiaya girmem. Girersem mahcûb olabilirim. Türkiye'nin istikbalini, İran hakkında alacağı tutum belirleyecektir. İran çekişmesinden ABD, şu veya bu şekilde, fakat her hâl-ü kârda nükleer silâh ve enerji sıkıntılarını sona erdirerek çıkacaktır. Türkiye'ye gelince, ya büyük devletler arasına girmeye aday, yahut Avrupa'dan çözülüp Asya'ya kaymış bol nüfuslu, çok problemli, yoksulca devlet statüsü edinecektir. Atatürk'ün çağdaş uygarlık hedefi ve projesinin iflâsını kabullenmek zorunda kalacağız. Amerika, Suriye'den önce İran'a gidecektir. İran yumuşatılırsa, Suriye teslim bayrağı çeker. Ama Suriye düştüğü takdirde İran, pozisyonunu değiştirmez. Irak'ın üçe bölünüp güneyinin İran hegemonyasına açık bırakılmasını Amerika'nın beceriksizliği şeklinde anlayanların fikrinde değilim. Amerika'nın, üçe bölünmeyi, planlayarak uyguladığı kanaatindeyim. Afganistan ve Irak'ın başına sembolik mahiyette millî hanedanlarından birer kral getirerek, birliği, dirliği, bütünlüğü sağlayabilirdi, demokrasiye adım bile atılabilirdi. Washington bu formülü müzakere ettikten sonra rafa kaldırdı. Şimdi Amerika, İran'da ne yapmaya hazırlanıyor? Afganistan ve Irak'ta yaptıklarını tekrarlayacak. Ancak bu ülkelerdeki gibi İran'ı baştan başa kendi askerî işgalinde tutması bahis konusu değildir. Daha gelişmiş bir plan uygulayacaktır. Rusya ve Çin'e gelince, platonik protestolarla yetinip, sıralarının gelmesini ümid edecekler.