Papa ve sonrası

Papa, nihayet Türkiye'de. Başbakan Tayyip Erdoğan'la görüştü. Başbakan, Riga'da NATO zirvesine gitti. AB üyesi NATO'lular acaba Türkiye başbakanının yüzüne nasıl bakacaklar? Kadîm dostumuz Talabani, Tahran'da, Ahmedinecad'la sarmaş dolaş. Irak'a zerre kadar aldırış etmeksizin, Kürdistan'a odaklaştığına eminim. Tayyip Erdoğan, aralık başında Tahran'a gidecek. İran cumhurbaşkanı'na bomba yapmaktan vazgeçin öğüdünü verecek. İran bu öğüdü kesinlikle dinlemeyecek. Üstelik Türkiye Başbakanı'nın öğüt vermesine çok kızacak. Aynı istikamette uyarı hangi devletten, hangi politikacıdan gelirse gelsin, bildiğini yapacak. Böylesine bir ortamda Ürdün Kralı, Kraliçesi ile bozuşmasın mı? Tam zamanını buldular. Türkiye'nin olanca istikbali, dış politikadaki seçimine bağlı hâle geldi. Yanlış seçim, Türkiye'ye pahalıya patlar. Sınırlarımız münakaşa konusu olur. Sınırlarımız için en sağlam garanti, Avrupa sınırları içine girmemizdir. Üstelik AB üyesi olan her yoksul devletin, dünkü eyaletlerimizin, zenginleştiğini, hudutlarını güvenceye alıp pekiştirdiğini unutarak saçma ve küçük işlere girişmemeliyiz. Bugün çektiklerimiz, geçmişte yaptığımız hatalardan kaynaklanıyor. Aptal sloganlara kulak asmasak, çeyrek asır önce Yunanistan'la birlikte AB üyesi olsa idik, bugün 20 bin dolar p.c. Türkiye'de yaşıyorduk. PKK diye bir şeyi asla işitmeyecektik. Kıbrıs'ta hata üzerine hata yapmasa idik, bugün şantajlarla karşılaşmazdık. Asıl kargaşa ve karmaşa ise, 2007'de kendini gösterecek. Türkiye'de değil, bütün Orta Doğu'da... Cihanşümûl (evrensel) hâle de gelebilir. Mecburen atom bombalı bir Türkiye ve bizi izleyeceği muhakkak bir Mısır, bir Suudi Arabistan'ı düşününüz... Tarihçi olarak, dünyanın iyi yönetilmediği, pek çok ülkenin yetersiz kişilerin ve ekiplerin elinde kaldığı kanaatindeyim.