Sinemada bu hafta | Ay, bunlar komplo!

Scarlett Johansson ve Channing Tatum’un başrollerinde bir araya geldiği “Beni Ay’a Uçur”, absürt hikâyesiyle ABD’nin Ay’a çıkışına dair komplo teorilerini alaya alıyor.

Kaydet

MURAT ÖZTEKİN'İN HABERİ - Soğuk Savaş’ın sert rüzgârlarının estiği yıllarda ABD ile Sovyetler arasında Ay’a hâkim olma yarışı sürat kazanmıştı. Sovyetler 1957’de uzaya çıkmış, 1961’de ise ilk insanı fezaya göndermişti. Bu yarışta geride kalan ABD ise Ay’a ayak basmayı beka meselesi hâline getirmişti. Vietnam’da devam eden savaşa rağmen bu yarış “bir şekilde” kazanılacaktı. Öyle de oldu! Amerikalılar 1969’da “…İnsanlık için büyük bir adım” diyerek Ay’a ayak bastıklarını ilan ettiler.

Ancak ABD’liler dünyayı tam olarak ikna edemediler. İnsanlar “Görüntüler hakikat mi yoksa Hollywood prodüksiyonu mu?” sorusunu çok sordu. Zamanla yönetmen Stanley Kubrick’in de adının geçtiği birçok komplo teorisi ortaya çıktı. Bugün bile tartışılan ABD’nin bu Ay macerası, şimdi mizahi ama bir o kadar da derin politik kodlar barındıran bir filme mevzu oldu…

UZAYDAKİ “YILDIZLAR”

Yönetmenliğini Greg Berlanti’nin üstlendiği “Beni Ay’a Uçur”, malum komplo teorileriyle alay edilen ve kısmen alternatif bir tarih yazılarak NASA’nın Ay’a iniş vazifesinin ters gitmesi ihtimaline binaen sahte video hazırlanmasını merkezine koyan absürt bir film. Tabii, konu uzay olunca oyuncu kadrosu da “yıldızlarla” dolu: Scarlett Johansson, Channing Tatum, Woody Harrelson, Jim Rash ve Ray Romano.

YA İNİŞ BAŞARISIZ OLURSA!

Eserde evvela insanları dolandırarak PR’cılık yapan Kelly Jones adlı bir kadınla tanışıyoruz. Derin ABD’nin adamı Moe, sicili kabarık bu kadını keşfedip NASA’yı medyada tanıtması ve uzay programına dair ABD içindeki muhalefeti bastırması için kullanmaya başlıyor. Florida’daki fırlatma üssünün direktörü Cole'a rağmen gizlenen kişiler ve mekânlar popüler TV programlarında yer almaya başlıyor; astronotlar âdeta reklam oyuncularına dönüştürülüyor. Zamanla Kelly ve Cole arasındaki soğukluk da kırılıyor. Ancak NASA, başarılı geçen projelerden sonra Apollo 11 ile Ay’a ilk insanı çıkarmaya hazırlanırken ABD istihbaratı, iniş başarısız olursa yayınlanmak üzere sahte bir Ay'a iniş videosu çekmek için Kelly’e baskı yapıyor ve olanlar oluyor!

NEREDEYSE GERÇEK!

Başında "neredeyse gerçek" ifadesi yer alan “Beni Ay’a Uçur”da asıl mevzuya dolambaçlı bir yoldan gidiliyor. Politik yanı kurnazca dizayn edilen eserde, ABD’nin uzay macerası daha ziyade mizahi şekilde işleniyor. (Filmdeki bu mizah her zaman tatmin etmese de özellikle Kelly’nin öne çıktığı sahnelerde PR ve tanıtım dünyası, yalanlar üzerinden ustaca iğneliyor). Yer yer Kubrick’li göndermeler yapılarak Ay’a çıkılmadığına dair komplo teorileri ti’ye alınıyor. Eserin “hamasi” yanları da var; ABD’nin Sovyetlerle yarışının bir parçası olan uzay misyonu, “adanmış ruhlar” öne çıkarılarak ulvileştiriliyor.

Başından sonuna kadar gereksiz alt hikâyeler barındıran filmin senaryosunda ve “ruhunda” eksiklikler de var. Mizah, romantizm ve hamaset arasında gidip gelinirken yaşanan ton değişimleri ise çok sert kalıyor.

Oyunculukların ise çoğu tesirli; hassaten Johansson ve Harrison’ınki! Görüntü yönetmeni Dariusz Wolski de 1960’ların görsel estetiğini hoş bir şekilde yansıtıyor.

Hasılı “Beni Ay’a Uçur” merak uyandıran bir mevzuyu işleyip eğlenceli anlar barındırsa da beklentilerin altında kalıyor.

Yönetmen: Greg Berlanti
Tür: Komedi, Romantik
Ülke: ABD