"Ey açları doyuran Rabbim!"

A -
A +
Sevgili Peygamberimizin yanına, bir gün kendi kızı hazret-i Fâtıma geldi. Uzun süre aç kalmıştı. Hattâ benzi sararmıştı. Ona sevgiyle baktı. Ve elini göğsüne koyup: “Ey açları doyuran Rabbim! Muhammed’in kızı Fâtıma’yı aç bırakma” diye duâ buyurdu. Bu duâsı kabul oldu. Fâtıma’ya kuvvet geldi. Nûrlu yüzü kanlandı. Kuvvetlenip canlandı. Ve artık hiç açlık duymadı. Hem de ölünceye kadar. ● ● ● Resûlullah Efendimizin amcası Ebû Leheb’in oğlu Uteybe, Resûlullahın dâmâdı idi. Ama îmân etmedi. Üstelik düşmanlık etti. Ve o Serveri çok üzdü. Kızı Ümmü Gülsüm’ü boşadı. Ve çirkin şeyler söyledi. Efendimiz, buna çok üzülüp; “Yâ Rabbî! Buna, canavarlarından birini musallat eyle” diye duâ buyurdu. Bu duâsı kabul oldu. Uteybe, birileriyle sefere çıktı. Şam’a doğru gidiyorlardı. Bir yerde mola verdiler. O gece arkadaşlarının arasında yatıyordu ki, bir (arslan) gelip onları tek tek koklayıp bıraktı. Sıra Uteybe’ye geldi. Onu kapıp sürükledi. Ve paramparça etti...
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.